Özet:
Son yıllarda, polimer malzemelerinin özelliklerini iyileştirmek için geliştirilen teknolojiler hemen her alanda çok daha yoğun olarak kullanılmaya başlanmıştır. Polimerlere bu özelliği veren faktörler ise üretim aşamasındaki maliyetlerin düşük olması, kolay işlenebilmeleri, hafiflikleri, kimyasal maddelere karşı gösterdikleri direnç, yalıtkanlık ve özelliklerini değiştirmede limitsiz olmaları v.b. gibi özellikleridir. Polimerlerin mekanik ve deformasyon özelliklerinin metallerden düşüktür, ancak yeni yöntemlerle plastiklerin bu özellikleri arttırılmaktadır. Bu yöntemler polimerlere katkı maddelerinin katılması, moleküler yönlendirme, kristallik derecesinin değişimi, çapraz bağlı ağ yapıların oluşumu ve bu gibi yöntemler olabilir. Bu yöntemlerle özellikleri geliştirilen polimerik malzemelerin dış etkiler altında yıpranmaları daha uzun sürede gerçekleşmektedir. Sonuç olarak, sanayide polimer malzemelerin kullanımı gün geçtikçe artmaktadır.Polimer sanayisinde yüksek kaliteli yeni polimerlerin üretilmesi sınırlı olduğundan, şu ana kadar boru ve kablo üretiminde kullanılan ticari polimerlerin özelliklerini geliştirmek ve kullanım ortamına bağlı olarak bu klasik polimerlerden üretilen malzemelerin dış faktörlerin etkisi altında yıpranmasını engellemek için polimerlerde meydana gelen fiziksel ve kimyasal olayların moleküler mekanizmasını incelemek çağdaş polimer fiziğinde çok önemlidir.Tezin giriş bölümünde polimer yapısı ve yıpranma mekanizmaları, ikinci bölümde termofluktuasyon teorisi ve deneysel cihazlar hakkında bilgiler verilmiştir.Tezin diğer bölümlerinde, peroksit ile çapraz bağlanmış olan düşük yoğunluklu polietilen (XLPE) ve cam elyaf ile takviye edilmiş yüksek yoğunluklu polietilen (YYPE) kompozit malzemelerinin dinamik-mekanik ve elektrik özellikleri incelenmiştir.Son zamanlarda, polimerlerin mekanik ve elektrik dayanımı arttırmak için bu tür çalışmalar yaygın bir biçimde artmaktadır. Tez sonuçları endüstride boru ve elektrik kablo üretimi süreçlerinde uygulanabileceği düşünülmektedir.
