Özet:
Tiyokzanton bazlı 9-[2-(metil-fenil-amino)-asetil]-5-tia-naftasen-12-on (TX-MPA), 9-(2-Morfolin-4yl-asetil)-5-tia-naftasen-12-on (TX-MPM) ve 2-Metilamino-tiyokzanten-9-on (TX-NMA) görünür bölge fotobaşlatıcıları olarak sentezlenmiş ve karakterize edilmiştir. TX-MPA, TX-MPM ve TX-NMA'nın fotofiziksel özellikleri ve metil metakrilat monomeri varlığındaki fotopolimerizasyonları farklı ışık kaynakları (siyah floresan lamba ve orta basınçlı civa lambası) kullanılarak incelenmiştir. Fotobaşlatıcıların fotofiziksel özellikleri ve çözücü etkisiyle elektronik geçişlerindeki değişimler UV-Vis spektrofotometresi, floresans ve fosforesans spektroskopisi yöntemleriyle incelenmiştir. 9,10-difenilantrasen standart olarak kullanılarak floresans kuantum verimleri hesaplanmış ve 77 K'de fosforesans ölçümleri yapılmıştır. Fotobaşlatıcıların triplet ömürleri nanosaniyeli lazer flaş fotoliz tekniğiyle incelenmiştir. Fotofiziksel özelliklerine ilave olarak fotobaşlatıcıların mono ve çok fonksiyonlu akrilatlar beraberindeki fotopolimerizasyon reaksiyonları gerçekleştirilmiştir. Metil metakrilatın çözelti polimerizasyonu N,N-dimetilformamit (DMF) içinde farklı fotobaşlatıcı konsantrasyonlarında, tersiyer bir amin olan N-metil dietanolamin (NMDEA) varlığında ve yokluğunda gerçekleştirilmiş ve fotobaşlatıcıların fotobaşlatmada etkin oldukları konsantrasyonlar saptanmıştır. Fotobaşlatıcılar beraberinde çok fonksiyonlu epoksi diakrilat ve tripropilenglikoldiakrilatın fotopolimerizasyonu foto-DSC yöntemiyle gerçekleştirilerek, polimerizasyon hızları ve monomerin polimere dönüşüm yüzde değerleri elde edilmiştir. İkinci tip tek bileşenli bir fotobaşlatıcı olan 2-Merkaptotiyokzanton (TX-SH), görünür bölge fotobaşlatıcıları olan (2,4,6-trimetilbenzoil) difenilfosfin oksit (TMDPO) ve bis-(2,6-dimetoksibenzoil)-2,4,4-trimetilpentil fosfin oksit (BAPO)'ya ilave edilerek, enerji transferi ve oksijenin geciktirici etkisini engellemesi çeşitli teknikler kullanılarak incelenmiştir.Sentezlenen başlatıcıların tek bileşenli II. tip fotobaşlatıcı davranışına sahip olduğu ve fotobaşlatma mekanizmalarının moleküller arası hidrojen alınımı (abstraksiyonu) ile gerçekleştiği bulunmuştur.
