Özet:
II. Mahmud dönemi İstanbul'unu konu edinen bu çalışma, temel olarak bir kentsel tarih araştırmasıdır. 19. yüzyılın ilk yarısında bir Osmanlı kentinin, değiştirilme ve dönüştürülme sürecini ve biçimlerini ortaya koymayı hedeflemektedir. Aynı zamanda, bu dönüşüm sürecinde rol oynayan aktörlerin bunu hangi biçimlerde gerçekleştirdiklerine ve bu süreçte kendilerinin de hangi biçimde değiştiğine açıklık getirmeye çalışmaktadır.II. Mahmud dönemi, gerçekte geleneksel Osmanlı bilgi, kavrama, algılama ve üretme biçimlerinin başka bir biçime evrilme sürecidir. Bu doğrultuda, II. Mahmud dönemi, kent biçimlenişinin ve kent kurgusunun kendi rutin iç dinamiklerinin farklılaştığı ve kendine yeni dinamikler meydana getirdiği bir değişim süreci olarak ele alınmıştır.Çalışmanın ana teması, Osmanlı'nın başkenti üzerinden bir kent okuması yaparak, bu değişim ve dönüşümlerin kentsel mekana hangi biçimlerde yansıdığını ortaya koymaktır. Buradaki asıl amaç, erken 19. yüzyıl İstanbul'u üzerinden, Osmanlı dünyasının kentsel ve fiziksel kavrayış biçimlerinde meydana gelen dönüşümlerin okumasıdır.II. Mahmud döneminde, Osmanlı yönetici sınıflarının kentleri kavrayış biçimlerinde meydana gelen değişimlerle bağlantılı olarak, üretilen kentsel mekan da artık başka bir biçime evrilir. Bu doğrultuda, kent ve kentsel mekan, bütünüyle iktidarın meşruiyetinin temsiliyet nesnesi olarak kullanılır. Kent, yeni bir anlam üzerinden kavramsallaştırılır. Böylece, bir nesne olarak ele alınan kent ve kentsel mekan, iktidarın erk ideolojileri etrafında biçimlendirilir. Bu doğrultuda, kentsel düzenlemeler, iktidarın temsiliyeti problemine işaret edecek imge ve semboller olarak ele alınır.
