Özet:
Türkiye'de yapı üretimi ve mimarlık mesleği özellikle Osmanlı'dan günümüze büyük bir değişim ve gelişim içerisindedir. Fiziksel planlamadan yapı ölçeğine kadar uzanan kentsel gelişme sürecinde rol oynayan kesimler, ilgi alanları ve aralarındaki ilişkiler bir sistemi oluşturur. Bu sistem Türkiye'de sağlıklı bir şekilde işlememektedir. 1999 yılında yaşadığımız büyük depremlerin sonuçlan ve içerisinde yaşadığımız kentlerin bugünkü durumları bunu desteklemektedir. Yaşanan felaketlerden alman derslerin bir sonucu olarak, Türkiye'de yapı üretiminin yeniden yapılanması kaçınılmaz olmuştur. Geçmişten günümüze Türkiye'de yapı üretiminin gelişimi birçok yönü ile ele alınmıştır. Ayrıca gelişimi ülkemizle benzerlik gösteren dünyanın çeşitli ülkelerindeki yapı üretim sistemleri de incelenerek çeşitli değerlendirmeler yapılmıştır. Değerlendirmeler ve tespitler sonucu elde edilen bilgiler ışığında Türkiye'de yapı üretiminin yeniden yapılanmasının gerekçeleri saptanmıştır. Bu gerekçeler aynı zamanda Türkiye'de yapı üretiminin yeniden yapılanması modelinin genel ilkelerini oluşturmuştur. Bu ilkeler doğrultusunda sistemi oluşturan hemen her konu ile ilgili yapılması gereken düzenlemeler belirlenmiştir. Türkiye'de yapı üretiminin yeniden yapılanması için bir model önerisi yapılmıştır.
