Özet:
Bu çalışmanın amacı, Türkiye'de 2000 sonrası dönemde yaşanan neoliberal dönüşümlerin mekânsal yansımalarını, kentsel ekonomi politik perspektifinde açıklamaya çalışmaktır. Buna göre, David Harvey'in Mekânsal-Zamansal Sabiteler kuramı ile El Koyarak / Mülksüzleştirerek Birikim yaklaşımı, bu açıklama sürecinde temel alınmıştır.2001 krizi sonrasında sermaye grupları, `büyük projeler' için yeni kârlı yatırım bölgelerine ihtiyaç duymaktadır. Ancak bu tür yatırımlara uygun olan büyük-parçalanmamış mülkiyetlerin görece daha fazla bulunduğu kent çeperlerinde, kullanım değeri açısından kârlı yatırımlara açık olmayan ham toprağın, yüksek yapılaşma haklarıyla donatılarak geliştirilmesi ve sermayenin kullanımına açılması gerekmektedir. Dolayısıyla bu işlevleri gerçekleştirebilecek özelliklere ve müdahale gücüne sahip, düzenleyici bir `aygıt'a ihtiyaç duyulmaktadır.2000 sonrası dönemde bu özelliklere sahip olacak şekilde yeniden işlevlendirilen Toplu Konut İdaresi'nin (TOKİ) İstanbul'da gerçekleştirdiği projeler, bu kapsamda değerlendirilmiştir. 2002 - 2011 kesitlerine ait mülkiyet verileri, TOKİ yatırımlarının yığıldığı bir örnek alanda incelenmiştir.Elde edilen sonuçlar, yatırımların karma bir mülkiyet yapısı üzerinde gerçekleştirildiğini göstermiştir. Öte yandan mülkiyet yapısı ve ilişkilerinin incelenmesi sayesinde, TOKİ'nin gerçekleştirdiği projelerde aslen mülkiyet yapısına müdahale ederek, kamunun ve güçsüz olan aktörlerin `mülksüzleştiği', güçlü olan aktörlerinse `mülklüleştiği', eşitsiz bir zenginlik dağıtımına sebep olduğu görülmüştür.
