Özet:
Birinci bölümde, çalışmaya konu olan onbir yıllık dönemin, ekonomik, toplumsal ve kültürel yönelimleri, bu dönem öncesi (1926-39 yıllan arası) ve bu dönemde Türkiye'de çalışmış yabancı mimarların eğitim ve uygulamadaki etkinlikleri, bu etkinliklere karşı gelişen Türk mimarlaının tepkileri, yabancı mimarların uygulama ve eğitim alanındaki etkinliklerinin Türk mimarlarının uygulamalarına ve bu dönemin oluşmasına etkileri ve bu dönem öncesi (1926-39 yıllan arası) yapı endüstrisi ve inşaat sektörü incelenmiştir. İkinci bölümde, 1939-50 yıllan arasında Türkiye'de mimarlık ortamı, yapı endüstrisi ve inşaat sektörü incelenmiştir. Üçüncü bölümde, İstanbul'da bu döneme ait tespit edilen oniki yapının katalog çalışması yapılmış yapıların plan ve cephe özellikleri tespit edilip fotoğraflarla desteklenmiştir. Kataloga alınan yapıların Kamu yapısı olması nedeniyle rölöve çalışmasına, Tank Zafer Tunaya Kültür Merkezi hariç, güvenlik nedeniyle izin verilmemiştir. Büyük yapıların planlan için 1/1000, diğerlerinde ise 1/200 ölçek kullanılmıştır. Dördüncü bölümde ise yapılan katalog çalışmasının genel değerlendirilmesi yapılmıştır. Beşinci bölümde, on yılın sonunda ülke ekonomisine uygun bir yerli yapı ekonomisi kurulamamış, betonarme yapı doğal malzeme ile giydirilmiştir. Yapı gereksiniminin, İkinci Dünya Savaşı'nın da etkisi ile çağdaş malzeme, işçilik ve teknoloji ile üretilemediği, 1939-50 yıllan arasında Türk mimarlığının farklı üslupların bir arada görüldüğü dış etmenlerden etkilenen ve geçiş dönemi mimarlığı olduğu, yukarıda yapılan eleştirilere rağmen, bugün hala yıkılmadan ayakta kalabilmiş örneklerinin de gösterdiği gibi, Türk mimarlığının gelişme çizgisi içinde önemli bir yeri olduğu sonucuna varılmıştır.
