Özet:
Kentsel yaşantı özel ve kamusal yaşam biçimlerini oluşturmakta ve bu yaşam biçimlerinin kendilerine özgü oluşturduğu mekanlar arasında bir ilişki yaratmaktadır. Bu ilişkinin mekansal boyutta ele alınması, gerek malzeme ve teknoloji kullanımı gerekse mekanlar arasında iç- dış, iç -iç gibi ilişkilerin kurulması, bu mekanlar arasındaki geçişliliği ve geçirgenliği ortaya çıkarmıştır. Mimaride şeffaflık-geçirgenlik ilişkisi yüzyıllar boyunca gelişmiş ve teknolojideki gelişmelerle "deneyimsel" boyutlara varan bir kavram haline gelmiştir. Bu çalışmada şeffaflığın "deneyimsel" boyutu, mahremiyet, kişisellik veya birarada bulunma vb. sosyal yaşama özgü niteliklerle fiziksel etkenler, bir arada ele alınmıştır. 1. Bölüm'de çalışmanın amacı, kapsamı ve yöntemi açıklanmıştır. 2. Bölüm'de geçirgenlik-şeffaflık kavramları tanımlanmış, bu kavramların insanla ilişkisi incelenmiştir. 3. Bölüm'de şeffaflık kavramının tarihsel süreç içerisindeki gelişimi ve değişimi ele alınmıştır. 4. Bölüm'de deneyimsel şeffaflık kavramı, bu kavramı destekleyen örneklerle tanımlanmış ve incelenmiştir. 5. Bölüm'de elektronik ortamdaki şeffaflık kavramının mimarlığa olan etkisi, sosyal yaşam boyutu da düşünülerek ele alınmıştır. 6. Bölüm'de çalışmanın bütününden elde edilen verilerle tezin sonuçlan ortaya konmuştur.
