Özet:
Porter'm 1980 tarihinde yayımladığı Competitive Strategies kitabındaki modele göre bir endüstrideki rekabet, mevcut firmaların arasındaki çekişmelerden, yeni girişimcilerden, müşterilerden, yedek ürünlerden ve tedarikçilerden etkilenmektedir. Buna göre firmalar karlarını artırmak için toplam maliyet liderliği, farklılaşma veya odaklanma stratejilerinden birini uygularlar. Yeni girişimlerin önündeki engellerin zayıflığı, ürünün pazar bütününde fazla değişiklik göstermemesi gibi etkenler, endüstriye girişi kolaylaştırmakta, endüstride birbirleriyle rekabet eden firma sayısını artırmaktadır. İnşaat endüstrisinde az sayıdaki büyük firma piyasadaki işlerin büyük bölümünü alırken, yakın güce sahip çok sayıda firma küçük pazar dilimi için rekabet etmektedir. Bu durum pazarın alt kesimlerindeki firmalar arasındaki rekabetin çok şiddetli geçmesine neden olmaktadır. Ürünün taşınmaz ve pahalı olması yanında üretimin tamama yakınının uygulama yerinde gerçekleşmesi, firmaların bölgesel odaklanma stratejisine yönelmelerine neden olmuştur. Bununla birlikte ürün özelliklerinin pazar çapında fazla değişiklik göstermemesi, firmaların müşteri için tercih sebebi oluşturacak fiyata odaklanmalarına, bu doğrultuda da toplam maliyet liderliği stratejisine yönelmelerine neden olmuştur. Üretim sürecinin, farklı bileşenlerin bir araya getirilmesi durumu olması, farklılaşma ihtiyacının alt-yüklenicilik kurumu ile aşılmasını sağlamıştır. Pazarın üst kesiminde ise sözleşme ve hizmet yaklaşımları açısında farklılaşma stratejisi tercih edilmekte, uygulamaların farklı coğrafik konumlara dağılmasının ortaya çıkardığı zorluklar, bölge şubeleri vasıtasıyla aşılmaktadır.
