Özet:
İnsan, Var oluşundan itibaren doğaya karşı bir hayat mücadelesi vermiş, gereksinimlerini karşılamak için doğadan yararlanırken doğadan gelebilecek tehlikelere karşı da hep bir korunma yöntemi aramıştır. İnsanın doğayı tanıyarak, kendi yapabildiklerini faydalı hale getirmesi ile teknolojinin ilk temelleri atılmıştır. Kentlerin ortaya çıkışı, insanın dış etmenlere karşı birlikte mücadele etme olgusuna dayanmaktadır.Sanayileşme ile birlikte bir çekim merkezi olan kentlerde, kentleşme ve kırdan kente yoğun göç ile artan nüfus, kentlerde yaşayan nüfusun oranının da hızla artmasına neden olmuştur. Nüfus artışı, sanayileşme ve teknolojik gelişmelere bağlı olarak sürekli değişime uğrayan kentlerde, insanların sosyal, fiziksel ve ruhsal yaşantılarını sağlıklı bir biçimde sürdürebilmeleri için gerekli en önemli kentsel öğelerden birisi olan dış mekânlar da değişime uğramışlardır.Bu çalışma kapsamında, Eskişehir kentinin tarihsel süreçteki kentsel gelişimi, kentsel dış mekân kullanımları ve değişimi irdelenmektedir. Kentin zaman içerisinde yaşadığı fiziksel, sosyal, mekânsal değişimler ile bu değişimlerin olumlu ve olumsuz etkileşimleri görsel verilerle birlikte incelenmiştir.
