Özet:
Kent, doğal çevre, insan ve onun etkinliklerinden oluşan organize bir yerleşim birimidir. Kentin varlığı ve gelişme süreci, daha çok doğal çevre bileşenlerinin sağladığı olanaklara bağlıdır. Bununla birlikte, kentsel gelişim ve kentsel büyümede tarihsel ve kültürel etkenlerin de rolü vardır. Geçmişten bu yana Türkiye'deki gelişmeleri tanımlayan mekânsal süreçlerin bir bütün içinde incelenmesi bugünkü kentsel ve bölgesel yapının ve gelecekteki gelişmelerin belirlenmesi açısından son derece önemlidir. Cumhuriyet öncesi dönemden başlayarak Türkiye'de önemli bir tartışma kanalı oluşturan mekânsal süreçlerin değişimi, zaman içinde oldukça farklılaşmıştır. Kent merkezleri zamanla eski önemlerini yitirmeye başlamış, kent çeperlerine doğru gelişimini sürdürmüştür. Kentler gelişirken, konut üretim süreçleri ve üretici aktörler de değişim göstermiştir. Bu çalışmada, mekânsal değişim süreçlerine yönelik tartışmalar ve bu tartışmalara katkı sağlayan araştırmalar incelenerek öncelikle Türkiye'nin 19.yy'ın ikinci yarısından 1980 sonrasına uzanan kentsel gelişimi, dönemlere ayrılarak ele alınmış, aynı dönemler içinde konut üretimindeki farklılaşmalar üzerinde durulmuştur. Türkiye'de yaşanan kentsel gelişim ile değişen konut üretim sürecinin, örnek alan olarak seçilen Amasya'nın yaşadığı dönüşümde etkileri ortaya konmaya çalışılmıştır.
