Özet:
Rehberliğin tanımı, kısa tarihçesi, gelişimi, müzeciliğe yaptığı katkısı ve gerekliliği ile Milli Saraylarda uygulanış biçimini irdeleyen bu tez çalışması altı bölümden oluşmaktadır. Tezin içeriğinin genel bir değerlendirme olarak ele alındığı giriş bölümünde, ayrıca bu tez çalışmasında kullanılan araştırma yöntemleri, çalışmanın amacı ve önemi vurgulanmıştır. İkinci bölümde rehber sözcüğünün bu tez çalışması içindeki anlamı, tarihçesi, kısaca dünyada ve Türkiye'de geçirdiği gelişim süreci ile birlikte iyi bir rehberde aranan özellikler ve rehberlerin çalışma alanları anlatılmıştır. Üçüncü bölümde, Müzecilikte rehberliğin yeri, rehberlik hizmetlerinin Türk Müzeciliğinin gelişimine sağlayacağı katkı, rehberlerin müzelerde gerekliliği, dünya müzelerinde rehber yetiştirilmesi ve rehberlerin dünya müzelerindeki tanıtım etkinliklerindeki rolü anlatılmıştır. Bu bölümde ayrıca dünya müzelerinde rehberlik uygulamaları ile ilgili örneklerde ele alınacaktır. Engelli ziyaretçiler için çağdaş müzelerde verilen örnek hizmetlerde ele alınmıştır. Dördüncü bölümde, Milli Sarayların tanımlanması yapıldıktan sonra Müze Rehberliğinin Milli Saraylarda uygulanmakta olan durumunun yanlışları ve eksikleri ortaya konulmuştur. Beşinci bölümde Dolmabahçe Sarayı örnekleme olarak alınarak geçmişte ve günümüzde uygulanan gezi yöntemlerinin saptanmasından sonra, çağdaş müzecilik anlayışının uygulandığı ülkelerdeki yöntemler ile karşılaştırılarak değerlendirilmiştir. Sonuç olarak Müze Rehberliği'nin Avrupa'nın birçok ülkesinde ve Amerika'da müzelerde gerekliliğini ortaya koyduğu anlatılmaya çalışılırken, pedagoji merkezleri, kültür merkezleri ve ziyaretçi hizmetleri servisleri ile kendi rehberlerini yetiştirmeye yönelik çalışmalar içerisinde oldukları anlatılmaktadır. Ayrıca Türkiye'de bu yöndeki çalışmaların yapılmaya başlanması için önerilerde bulunulmuştur.
