Özet:
Müze, geçmişten geleceğe aktarılacak nesnelerin, toplanıp, saklanıp, korunup sergilenerek işlevsel ve sanatsal açıdan öğrenilmesini ve bu nesnelerin tarihsel ve toplumsal açıdan değerlendirilmesini sağlayan kurumdur. Koleksiyonlarında bulundurdukları nesnelerle geçmişten geleceğe bir kültür köprüsü oluşturan müzeler, toplum yararına var olan kurumlardır. Bu nedenle müzeler, ziyaretçilerinin duygu, düşünce ve istekleri hakkında bilgi sahibi olarak, onları yönlendirecek belli yaşantı deneyimleri kazandırarak, bir değişim yaşatacak program ve etkinlikleri gerçekleştirmelidirler. Bunun sonucu olarak topluma kazandırılacak deneyim ve yaşantılarla müzeler, yaygın eğitim kurumları konumuna gelirler. Müze eğitimini pedagojik açıdan genel hatları ile ele aldığım çalışmamda: Konu müze eğitim teknolojisi çerçevesinde irdelenmiştir. Bu bağlamda müze eğitimi, amaç, eğitimden geçecek ziyaretçiler, eğitimin uygulanacağı ortamlar, eğitimi üstlenen elemanlar, çeşitli eğitim yöntemleri ve eğitimde kullanılan yardımcı materyallerin belirlenmesi, nitelikleri, yararları, sınırlılıkları ve önerilerle açıklanmıştır. Müze eğitiminin başarılı olabilmesi için: Eğitim programlarının uygulanmasında uygun ortam ve uygun yöntemin seçimi, eğitimin materyallerle des teklenmesi yanısıra, programları hazırlayacak, uygulayacak eğitimcinin önemi de yadsınamaz. Uygulama bölümünde: Müze eğitim çalışmalarında önem taşıyan yazılı gereç örnekleri, istanbul Arkeoloji Müzeleri Taş Eserler Bölümü üzerinde hazırlanmıştır. Somut verilere dayanarak bilimsel yöntemlerle üretilen çeşitli yazılı gereçler, müze eğitim çalışmalarında en çok gereksinim duyulan materyal lerdir. Bu materyallerin müze eğitim programlarında kullanımı, öğrenenlerin aktif olarak eğitime katılmasını sağlıyacaktır. Dolayısı ile müze ile öğrenen arasında kurulacak yakın iletişimle, pasif bilgilenme yerini aktif bilgilenmeye bırakacak ve giderek bireyi / toplumu bilinçlenmeye taşıyacaktır.
