Özet:
İçinde bulunduğumuz neoliberal dönemde, "mobilite" eksenli yeni bir sembolik iktidar biçiminin ve bu iktidara ait yeni bir gramerin yükselişine tanıklık etmekteyiz. Bu yeni gramer ile kentselliğin yeni hali arasında doğrudan bir ilişki söz konusudur. Bu tez çalışmasında yeni iktidar gramerinin kentsel devingenlik ile ilişkisi, sosyal teori alanında ortaya konmuş bir dizi çalışmanın sentezlenmesiyle ulaşılan kuramsal bir çerçeve üzerinden ele alınmaktadır.
Bu bağlamda teorilerine başvurulan başlıca isimlerden Bourdieu'ye ait "sembolik iktidarın sosyolojisi", Bauman'a ait "likit modernite" ve Boltanski ve Chiapello'ya ait "kapitalizmin yeni ruhu" kavramsallaştırmaları üzerinden oluşturulacak zeminde birbirini besleyen iki tartışma gerçekleştirmek hedeflenmektedir. İlk olarak Türkiye'de neoliberal kentsel devingenlik üzerine üretilmiş çalışmalar, ardından da İstanbul'daki her üç boğaz köprüsünün sunumları ve eleştirileri, yeni iktidarın ve gramerinin ortaya çıkışına ait süreci aydınlatmak üzere irdelenecektir.
Çalışma sembolik iktidarın gramerindeki dönemsel değişim üzerine bir analiz yöntemi ve araç seti sunmaktadır. Bu setin kullanılması sonucunda ise Türkiye'de kapitalizmin yeni ruhunu yansıtan "projeksiyon" meşrulaştırma rejiminin özgün bir versiyonunun ortaya çıkışını gözlemlemek mümkündür.
