Özet:
Veri güvenliği, verinin yetkisiz kişilerce kullanılması, değiştirilmesi ve yayılmasının
önlenmesini amaçlar. Bu çalışmada, dağıtık veri tabanlarında bilgi akış denetimi ile
veri gizliliği ve kullanıcıların veri mahremiyetini sağlamak amaçlanmıştır.
Kullanıcılarla ilgili çeşitli kriterler dikkate alınarak kullanıcı saldırılarının tespit
edilmesi amacıyla ortak bir model oluşturulmuştur. Ayrıca, veri akış denetimi ile
gizliliği muhafaza edecek dağıtık etiket modeli tanıtılır. Bu model aktör, nesne ve
etiketten oluşur. Nesne sahibi bir aktördür ve sahip olduğu veriyi sistemdeki başka
aktörlerce paylaşmak durumundadır. Aktörler nesneleri etiketleyerek veri
gönderimini sağlar. Etiket aktörler tarafından verilen kişisel güvenlik politikası
ifadeleridir. Her aktör diğerlerinden bağımsız bir şekilde kendi güvenlik ve gizlilik
politikasını belirler. Etiket aracılığıyla, güvenli olmayan ulaşım kanallarında, akış
kontrolü, sistemde bulunan tüm aktörlerin veri gizliliğini sağlar. Veri nesnesi,
güvenli olmayan aktör ve ortamlarda güvenli bir şekilde yayılır ve paylaşılır. Bu
çalışmada; ilk kez 1998 yılında Myer tarafından tanıtılmış olan dağıtık etiket 2
modelinin dağıtık veri tabanında gerçekleştirilen tüm işlemler (okuma, yazma,
güncelleme, silme) için uygulanarak daha pratik ve esnek bir şekilde
gerçekleştirilmesi sağlanmıştır. Bu model aktör, nesne ve etiketten oluşur.
Literatürde sadece okuma veya sadece yazma işlemleri ayrı etiket kullanılarak
gerçekleştirilmiştir. Aynı anda tüm işlemler için veri güvenliğini sağlayacak bir yapı
geliştirilmemiştir. Bizim çalışmamızda ise nesne üzerinde gerçekleştirilen tüm
işlemler için tek etiket kullanılır. Tek etikete bakılarak hangi işlem ile aktörler
arasında nasıl bir yetkilendirme ve erişim denetimi yapılacağı gösterilir. Böylelikle
literatürde gerçekleştirilen çalışmaların aksine dağıtık veritabanında
gerçekleştirilen tüm işlemler için veri gizliliği, veri bütünlüğü ve veri tutarlılığı
sağlanmıştır. Önerilen tek etiket modelin sonuçları deneysel çalışma ile
gösterilmiştir. Ayrıca yol kısaltma ile kaynak düğümden hedefe geçen nesnelerin
oluşturduğu uzun düğüm zinciri kırılarak nesnelere hızlı erişim yapılır, erişim
maliyeti azalır. Bu sonuç, dağıtık ortam modellenerek, deneysel çalışma ile de
gösterilmiştir.
