Özet:
İş hayatında yöneticilerin karşısına çıkan en sık iş, karar verme işidir. Karar verme, yöneticinin faaliyetlerine devam etmek için yapmak zorunda olduğu en zor görevdir. Yöneticinin pozisyonundan kaynaklanan karar verme yetkisinin kendisine yüklediği sorumluluk yöneticiyi sürekli daha iyi karar almaya zorunlu kılar. Karar verme sırasında önde gelen etmenlerden biri olan kaynak kıtlığı, faaliyet önceliklerinin doğru belirlenmesi ve Önceliklendirme kriterlerinin doğru tesbit edilmesi gerekliliğini ortaya koymaktadır. Bu ihtiyaçlardan hareketle geliştirilen ve son yıllarda yoğun ilgi toplayan çok kriterli karar verme metotları bünyesindeki çok amaçlı karar verme metotları ve çok ölçütlü karar verme metotları, faaliyetlerin önceliklendirilmesi ve kaynakların faaliyetlere atanması problemlerinde kullanılmaktadır. Bu çalışmada, çok kriterli karar verme metotları başlığı altında ağırlıklı toplam modeli metodu, ağırlıklı çarpım modeli metodu, analitik hiyerarşi prosesi metodu, düzeltilmiş analitik hiyerarşi prosesi metodu, ELECTRE ve TOPSIS metotları incelenmekte ve karşılaştırmalı analizi yapılmaktadır. İş hayatında kesin veri elde etmenin güçlüğü ve çoğu durumda mümkün olmaması, çok kriterli karar verme yöntemlerinin bulanıklaştırılmasını gündeme getirmiştir. Bu nedenle, bulanık çok kriterli karar verme metotları başlığı altında bulanık ağırlıklı toplam modeli metodu, bulanık ağırlıklı çarpım modeli metodu, bulanık analitik hiyerarşi prosesi metodu, bulanık düzeltilmiş analitik hiyerarşi prosesi metodu ve bulanık TOPSIS metotları incelenmekte ve bulanık çok amaçlı karar verme metotları başlığı altında ise bulanık hedef programlama yaklaşımları incelenmektedir. Bu çalışmada, çok kriterli kaynak tahsisi problemlerinin çözümlenmesinde bulanık çok kriterli karar verme yöntemlerinin kullanılması incelenmekte ve bu metotlarla elde edilen sonuçların bir karşılaştırması yapılarak metotların problem için uygunluğu test edilmektedir.
