Özet:
Erken evrende basınçlar ve sıcaklık, temel parçacıkların kalıcı bir oluşumunu engelledi. Hatta kuarklar ve leptonlar, evren, süper kütle çekimi (supergravity) fazının ötesine soğuyana kadar durağan nesneler oluşturamadılar. Süper kütle çekim simetrisi kırılması esnasında evren, toplam kaosun Planck çağından uzay zaman köpüğü çağma geçti. Uzay-zaman, faz geçişi esnasında elde edildi. GUT (Grand Unified Theory/ Büyük Birleştirme Teorisi) simetri kırılması esnasında kütle ve uzay-zaman birbirinden ayrıldı ve parçacıklar meydana geldi. GUT maddeyi teşkil ettikten sonra, GUT için bir sonraki faz maddenin kuark ve lepton maddelerine bozulumudur. Zayıf ve elektromagnetik temel kuvvetleri, nispeten düşük sıcaklıkta bulunan şu anki evrende çok farklı görünmekte. Fakat evren geçmişte daha sıcak olduğunda, denge termal enerji 100 GeV in üzerinde idi, bu kuvvetler gerçekte özdeş olarak görünmeliydiler-ayrı bir birleşik "elektrozayıf ' kuvvetlerin unsurları olark. NükIeonlar, kendilerini teşkil eden kuarklardan yüz kat daha ağırdırlar. Kuarklar, dinamik bir kütle edinmeli. Bu kuvvetli etkileşimlerin Kiral simetrisinin kendiliğinden kırıldığını düşündürür. Bu çalışma da Kiral simetrisinin ilk kavramlarına bir giriş yapıldı ve bu kavramlar gözden geçirildi.
