Özet:
Balıkçı teknelerinin dalgalı denizlerde seyir edebilmeleri ve avlanabilmeleri denizcilik performansları ile sınırlıdır. Bu çalışmada farklı bölgelerde dizayn edilmiş, farklı denizcilik özelliklerine sahip balıkçı tekneleri incelemeye alınmıştır. Geleneksel formda inşaa edilmiş bir Türk balıkçı teknesi, model deneyleri sonucu tasarlanan İTÜ serisi tekne ile iki İtalyan teknesi karşılaştırılmışlardır. Tekneler modellenip hidrostatik değerleri alınmıştır ve dalıp çıkma, baş kıç vurma, dövünme, baş dikey ivme ve güverte ıslanması performansları karşılaştırılmıştır. Daha sonra dirençleri incelenmiş ve klasik Türk formuna sahip teknenin düşük direnç gösterdiği saptanmıştır. Yapılan hesaplamalar sonucu her teknenin birbirinden iyi ve kötü yönleri olduğu görülmüştür ve birtakım performans arttırıcı sonuçlara değinilmiştir. Prizmatik katsayı büyüdükçe hareket genlikleri azalır ama güverte ıslanması artar. Baş taraftaki su hattı alam arttıkça dikey dalga momentleri artar. Yüksek boy/su çekimi oram uzun dalgalarda dalıp çıkma ve baş kıç vurma hareketlerinde iyileştirme sağlar ama dövünmeyi arttırır, tasa dalgalarda ise büyük genlikli hareketlere yol açar. Fribord arttıkça güverte ıslanması azalır. Ayrıca yalpa omurgası, aktif ve pasif tinler ile tank sistemleri de hareket söndürücü etkiye sahiptirler. Sonuçlar neticesinde, balıkçı teknelerinin denizcilik özelliklerini geliştirmek için bazı standartların ortaya konması gerekmektedir. Böylece denizcilik performansları yüksek tekneler inşaa edilebilecektir.
