Özet:
Biyosensörler, analiz edilecek madde ile biyoaktif maddenin biyokimyasal bir tepkimesi sonucunda oluşan değişiklikleri, uygun bir çevirici ile elektriksel sinyale çeviren analitik cihazlardır. Bir biyosensörün amacı, analiz edilecek madde miktarı ile orantılı olarak bir elektrik sinyali üretmektir. Biyosensörlerin kullanım alanları çok geniştir. Başta klinik örneklerin analizi ve tıp alanında olmak üzere, gıda güvenliği, ağır metal analizi, askeri, çevresel atık kontrolü, biyomedikal sektör, tarım, ilaç analizi gibi birçok alanlarda kullanılmaktadır. Günümüzde yaklaşık 200'e yakın biyosensör geliştirilmesine rağmen, sadece 25 kadarı ticari olarak üretilebilmiştir. Üre, özellikle böbrek hastalıklarında kanda gözlemlenebilen bir yan üründür ve üremik toksinlerin seviyesinin değerlendirilmesinde iyi bir belirteçtir. Üreaz enzimi, ürenin dekompozisyon reaksiyonunun katalizlenmesinde büyük bir rol oynar. Toksik bir madde olan ürenin, özellikle kandaki miktarının kısa sürede analizi ve bu analizlerin ekonomik açıdan uygun olması çok önemlidir. Bu nedenlerden dolayı yeni üre biyosensörleri geliştirilmektedir. Bu çalışmada da kanda üre tayini yapabilmek için, PVC ve palmitik asit membran elektrotları kullanılan potansiyometrik üre biyosensörü gelişitirildi ve PVC-COOH membran elektrotu ile hazırlanan üre biyosensörü ile karşılaştırıldı. Soya fasulyesinden ve helicobacter pylori mikroorganizmasından izole edilen iki farklı üreaz kullanıldı. Enzim elektrodunun optimum çalışma koşullarını belirlenmesi için pH etkisi, ortamın sıcaklığı ve tampon çözeltisi konsantrasyonu için ölçülen potansiyel değerleri araştırıldı. Sonra, biyosensörün kararlılığı ve elektrot cevabına girişim yapabilecek taneciklerin etkisi belirlendi.
