Özet:
Bu çalışma öncelikle çatışma çözümü eğitiminin ne olduğunu, amacını, felsefesini, tarihsel gelişimini, çatışma çözümü eğitimi programının genel özelliklerini tanıtmayı ve Türk Eğitim Sisteminde uygulanabilmesi için yeni bir bakış açısı geliştirmeyi amaçlamaktadır. Bu çalışmada ikinci olarak, okullarda çatışma çözümü eğitimi programlan konusunda yeni yapılacak araştırmalara bir başlangıç sağlamak amacıyla, çatışma çözümü eğitiminin öğrencilerin çatışma çözme davranışlarına etkisi araştırılmıştır.Bu bağlamda okul ortamında yaşanan çatışmalar ile bu çatışmalara farklı çözüm yolları ve yaklaşımları açıklanmıştır. Daha sonra çatışma çözümü eğitimi programı tanımlanmış ve çatışma çözümü eğitimi programının amaçları, kapsamı tartışılmıştır.Bu çalışma, kontrol gruplu ön test ve son test modeline dayalı deneysel bir çalışmadır. Denekler İstanbul Beşiktaş Atatürk Anadolu Lisesi 9. ve 10. sınıf öğrencileri arasından seçilmiştir. Deney grubu 8 kız, 7 erkek, kontrol grubu da 8 kız, 7 erkek öğrenciden oluşturulmuştur.Deney grubu"Çatışma Çözümü Eğitimi Programına" alınmıştır. Kontrol grubuna ise herhangi bir eğitim verilmemiştir. Deneklerin çatışma çözme davranışları eğitim programına başlamadan ve eğitim programından sonra olmak üzere, araştırmacı tarafından uyarlanan "Çatışma Çözümü Anketi"(ÇÇA) ile belirlenmeye çalışılmıştır. ÇÇA'nin güvenirlik çalışması için Test-tekrar test yöntemi ve Cronbach Alfa iç tutarlılık katsayısına bakılmıştır. ÇÇA'nin geçerlik çalışması için kapsam geçerliği ve yapı geçerliğine bakılmıştır. Faktör Analizi yöntemiyle ÇÇA'nin yapı geçerliğine ve faktör yapısına bakılmıştır. Elde edilen veriler küçük gruplar için geçerli ilişkili örneklemler arasındaki farklar için İşaret Testi (Wilcoxon) yöntemiyle incelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda çatışma çözümü eğitimi programına katılan öğrencilerin çatışma çözme davranışlarında yapıcı ve olumlu yönde değişme olduğu saptanmıştır. Eğitimi almayan öğrencilerin çatışma çözme davranışlarında bir farklılık gözlenmemiştir.
