Özet:
Bu çalışmada, kurşun ve bakır metallerinin uzaklaştırılması amacıyla liken (Usnea florida, Dermatocarpon intestiniforme, Dermatocarpon miniatum, Pseudeuernia furfuracea) biyokütlelerin kullanılabilirliğinin incelenmesi, optimum metal uzaklaştırma şartlarının araştırılması, biyokütlenin metal bağlama özelliğinin artırılması incelenmiştir. Çalışılan ağır metallerin liken biyokütleleri ile optimum uzaklaştırma şartlarının belirlenmesi amacıyla, metal bağlanması üzerine karıştırma süresinin, başlangıç metal konsantrasyonunun ve pH'nın etkileri ayrı ayrı incelendi. Bu çalışmada, liken biyoküllelerinin tanecik boyutunun küçülmesi ile melal bağlanma miktarının aıtlığı, çalışılan melallerin biyokülle u/.cıiııc bağlanmasının çok lıı/.lı f.cıçı-klcşliği, oılaııula mevcut olan melal konsantrasyonunun artmasıyla metal bağlanmasının da arttığı ve optimum şartlarda çalışılan metallerin bağlanma derecelerinin %85' in üzerinde gerçekleştiği, metal bağlanmasının pH' ya kuvvetle bağımlı olduğu, düşük pH' larda çok düşük metal bağlanması gözlenirken pH'nın artmasıyla metal bağlanmasının da hızla arttığı bulunmuştur. Bunların yanında ortamda EDTA bulunmasının metal bağlanmasını tamamen engellediği ve hem asidik hem de bazik ön işlemlerin metal bağlanma miktarını fazla miktar arttırmadığı bulunmuştur. Sadece Dermatocarpon intestiniforme liken biyokütlesinde asidik ön işlemin metal bağlanmasını % 10 oranında azalttığı bulunmuştur. Dermatocarpon intestiniforme ve Pseudeuernia furfuracea likenlerinde bazik ön işlemin %2-6 arasında arttırdığı bulunmuştur. Bu çalışmanın diğer bir kısmında Pb, Cr, Cu, Zn metallerinin birarada liken tarafından uzaklaştırılması incelenmiştir. Bu likenler tarafından metallerin bir arada iken alımları, tek kurşun ve bakır metali alımından daha fazla olduğu gözlenmiştir.
