Özet:
Bu tezin amacı, genel bir felsefi/kuramsal konum olarak - söylem kuramsal yaklaşım veya Essex Okulu olarak da bilinen - post-Marksizmi ve post-Marksizmin alternatif olarak önerdiği toplum tasarımı olan radikal demokrasi projesini incelemektir. Bu inceleme yapılırken, Marksizmin ve onun toplum tasarımı olan sosyalizmin ikiz krizine bir çare/çıkış yolu önermek çabasından hareket eden Ernesto Laclau ve Chantal Mouffe'un, söylem, hegemonya, toplumsal antagonizma, eklemlenme, agonistik çoğulculuk vs. gibi temel kavramlarının tanımlanması üzerinden hareket edildi. Marksizm ve sosyalizmin ikiz krizi argümanından hareket eden Ernesto Laclau ve Chantal Mouffe'un çalışmalarım inceleyen bu tezin temel savlarından biri, özcü, belirlenimci, indirgemeci olmayan bir tarih ve toplum kuramı sunma ve aşamacı bir toplumsal evrim düşüncesinden kopma çabalarına rağmen post-Marksizmin bir dizi sorgulanamaz, tarih-aşın, otarşik (mutlak olarak) içkin kategorilere bağlılıklarını sürdürdükleridir. Post-Marksizm, açıklık ve kapanım arasındaki salınıma son veremez, gereklilik alanım terk etmekte başarılı değildir, Marksizme ilişkin okumaları, hatalı ve kuramsal öncülleriyle çelişir biçimde indirgemeci ve monist bir okumaya dayanır. Temelde, cari liberal demokrasilerin radikalleştirilmesi ve derinleştirilmesi üzerinden tanımladıkları alternatifleri kapitalizmin aşılamaz olduğunun (örtük) kabulüne dayanmaktadır.
