Özet:
Güvenlik kavramı, AB kimliğinin vazgeçilmez önceliklerinden olmuştur. Bu çalışmada; bu nedenle Soğuk Savaş sonrası AB'nin güvenlik politikasında ötekileştirme örneği olarak Avrupa Komşuluk Politikası çerçevesinde Akdeniz politikasına bakılmıştır. Çünkü çeşitli toplumsal yapıları barındıran Akdeniz, Avrupa güvenliğini etkileyen önemli bölgelerden birisi olmuştur. Çalışma üç bölümden oluşmaktadır: İlk bölümde, uluslararası ilişkilerde kimlik-güvenlik ilişkisi Konstrüktivizm Teorisi yardımıyla incelenmiştir. İkinci bölümde, AB güvenlik anlayışı içinde kimlik oluşum sürecinin etkisine bakılmıştır. Son bölümde, tezin ana konusu olan Avrupa Komşuluk Politikası'nın Akdeniz bölgesinde uygulanmasına bakılmıştır. Böylece Avrupa Komşuluk Politikası'nın Akdeniz'e genişletilmesiyle oluşturulan kimlik-güvenlik ilişkisinin AB güvenliği üzerindeki etkisine bakılmıştır.Teorik ve Pratik açıdan bakıldığında, uluslararası ilişkilerin merkezinde yer alan bir kavram olan güvenlik konusunda, güvenliği sağlanacak olan Ben ve tehdit eden Öteki şeklinde bir ikilik meydana gelmiştir. Ben kimliği, Öteki üzerinden tanımlandığı için kimliğin oluşum süreci aynı zamanda bir ötekileştirme sürecidir. Soğuk Savaş döneminde güvenlik barış ve istikrar için Avrupa'da birlik yani bir güvenlik topluluğu oluşturulmaya çalışılmıştır. Soğuk Savaş döneminin bitimiyle tehdit algılamaları ve buna bağlı güvenlik anlayışı değişmiştir. Bu nedenle AB uluslararası düzeyde küresel bir aktör olabilmek için siyasal bir kimliğe ihtiyaç duymuştur. Sonuçta, Soğuk Savaş sonrası dönemde AB, Akdeniz'in güneyini Avrupa güvenliği için tehditlerin kaynağı olarak düşünmüştür. Bu nedenle denilebilir ki; AB, Akdeniz'in güneyini ötekileştirmiştir. Bu şekilde AB, Avrupa kimliğinden farklı olarak ayrı bir kimlik ve güvenlik alanı yaratmayı amaçlamaktadır. Üstte anılan üç bölüm çerçevesinde bu amaç irdelenmeye çalışılmıştır.
