Özet:
Bu çalışmada Orta Doğu'nun en önemli aktörlerinden birisi olan Suriye'nin 1990-2010 yılları arasındaki dış politikası bazı örnek olaylar üzerinden incelenmeye çalışılmıştır. 1946 yılında bağımsızlığını kazanan Suriye'nin bağımsızlık sonrası tarihinin en önemli kırılma noktası şüphesiz Hafız Esad'ın 1970 yılında iktidara gelmesidir. Bu durumun gerçekleşmesiyle modern Suriye tarihine damgasını vuracak olan Esad ailesinin hâkimiyeti başlamış ve Hafız Esad'ın öncelikleri bağlamında Suriye'de iç ve dış politika öncelikleri belirlenmiştir. Bu bağlamda bu çalışmada ilk olarak Hafız Esad'ın inşa ettiği dış politikanın temel parametreleri ele alınarak dış politikanın öncelikli alanları tespit edilmiştir. Bunun ardından özellikle Soğuk Savaş'ın sona ermesiyle oluşan yeni uluslararası sistemde Suriye'nin benimsediği siyaset şekli "ulusal çıkar" kavramı üzerinden belirli örnek olaylar üzerinden incelenmiştir. Dış politikada oldukça pragmatik bir tavra sahip olan Hafız Esad'ın "ulusal çıkar" algısı ve bu bağlamda 1990-2000 yılları arasında dış politikada ne tür adımlar attığı ortaya konulmaya çalışılmıştır. Hafız Esad'ın ardından devlet başkanı olan Beşar Esad'ın 2000 sonrası süreçte nasıl bir dış politika algısına sahip olduğu ve ulusal çıkar çerçevesinde Suriye dış politikasını nasıl şekillendirdiği çalışmada ele alınmıştır. Buna ek olarak incelenen örnek olaylar çerçevesinde Hafız Esad dönemine göre ne tür değişimleri ya da sürekliliklerin meydana geldiği de ortaya konulmaya çalışılmıştır. Bu noktada çalışma, Suriye tarihinin en önemli lideri olan Hafız Esad'ın son on yılı ve oğul Beşar Esad'ın ilk on yılı üzerinden Suriye dış politikasının ve ulusal çıkar algısının dönüşümünü genel hatlarıyla incelemekte ve ulusal çıkarlar doğrultusunda Suriye'nin dış politikada ne tür pratikler ortaya koyduğunu göstermeyi amaçlamaktadır.
