Özet:
Bu çalışma, SSCB döneminden sonra ortaya çıkan Abhazya Meselesinin Türkiye’deki Çerkes ve Gürcü topluluklarının kimlik yapısını nasıl etkilediğini göstermektedir. Bir de bu çalışma, bu topluluklar için Abhazya Meselesi’nin anlamının nasıl değiştiğini anlatmaktadır. 1993’te meydana gelen Gürcü-Abhaz Çatışması, Türkiye’deki Çerkes topluluğunda, özellikle genç Çerkesler arasında “diaspora” kimliğini oluşturmuştur. Ayrıca Abhazya Meselesi, Türkiye’deki Çerkes topluluğunda “birleşme”nin sembolü olarak ortaya çıkmıştır. Türkiye’deki Gürcü topluluğu ise 2003 yılındaki “Gül Devrimi”nden sonra Gürcistan ile ilişkileri güçlendirmiştir. Bu süreçte Türkiye’deki Gürcü topluluğu içinde de “diaspora” bilinci oluşmaya başlamıştır. Abhazya meselesi de Gürcistan ve Türkiye’deki Gürcüleri bağlayan “birleştirici” işlevini kazanmıştır. 2008’de Abhazya’nın bağımsızlığının tanınması, 2014’teki Soçi Olimpiyatları’nı ve Çerkes Sürgünü’nü de gündeme getirmiştir. Bu durumun günümüzde Çerkes topluluğu içinde bölünmeler yarattığı söylenebilir. Özellikle Kafkaslarla ilişkileri güçlendirmesi Gürcistan’ın kendi kimliği ile ilgili tartışmalara sebep olmuştur. Sonuç olarak; Abhazya meselesi, hem Çerkesler hem de Gürcüler arasında “diaspora” kimliğinin oluşumunu hızlandırmıştır. Aynı zamanda, son yıllarda bu toplulukların “ana yurtları” ile ilişkilerini güçlendirmiştir. Bilhassa teknolojinin gelişmesiyle Abhazya ve Gürcistan’daki gelişmeleri yakından takip etmeleri Türkiye’deki Çerkes ve Gürcüleri daha derinden etkilemeye başlamıştır. Dolayısıyla bu toplulukların yapısı da daha karmaşık olmuştur.
