Özet:
Tezin amacı, teknoloji ve teknoloji politikalarının, gelişmekte olan ülkeler (Güney Kore, Tayvan, Hong Kong, Singapur, Hindistan ve Brezilya) ve Türkiye ekonomisinin gelişiminde oynadığın rolü ve önemini örneklerle açıklamaktır. Bunun için bu ülke ekonomilerindeki değişimler, teknoloji politikaları değişimlerine paralel olarak ele alınmıştır. Ekonomik gelişim ve teknoloji politikası ilişkisi tanımlanmaya çalışılarak, Türkiye için daha güçlü bir teknoloji politikasına ihtiyacı olduğu gösterilmek istenmiş ve bu yönde çeşitli öneriler üretilmiştir. Çalışmada öncelikle teknoloji tanımı verilmiş ve teknolojik süreç, bilimsel araştırmalar ile itme modeli ve insan gereksinimleri karşılama amaçlı çekme modelleri ile ele alınmıştır. Gelişmekte olan ülkelerin uluslararası endüstriyel üretim içerisindeki paylarını artırmaları, gelişmiş ülkeler ile aralarındaki farkın teknoloji üretimi ve kullanımı üzerinde odaklandığı, bu durumun teknoloji politikalarının önemini özellikte ön plana çıkardığı gözlemlenmiştir. Son yıllarda uluslararası rekabette önemli bir unsur olan teknoloji ve teknolojiye devlet desteği, haksız rekabeti engellemek amacıyla oluşturulan anlaşmalarla sınırlanmıştır. Bu durumun etkileri, olumlu ve olumsuz yönleri ile incelenmeye çalışılmıştır. Teknoloji geliştirmenin, özellikle uzun vadeli finansman ve yetişmiş insangücü ihtiyacı dolayısıyla gelişmekte olan ülkelerin önündeki en önemli teknoloji politikası sorunları olduğu gözlemlenmiştir. Özellikle Türkiye için teknolojik faaliyetlerin finansmanını sağlayacak yasal düzenlemeleri hızla yapılması zorunluluğu vurgulanmıştır. Ayrıca, hergün değişen teknoloji ile revizyonu gereken teknoloji politikasını ancak iyi bir organizasyon ve kurumsallaşma yoluyla yürütülebilecektir. Çalışmada gelişmiş ülkeler (ABD, Japonya, Almanya, İngiltere, Fransa ve Kanada) teknoloji politikaları açısından fikir vermeleri için ele alınmıştır. "Teknolojik gelişimin artan ivmesi, takip ederek yakalamayı imkansızlaştırır" görüşü çerçevesinde gelişmekte olan ülkelerin, diğer ülkelerin teknoloji politikaları deneyimlerini adapte eden bir tutum yerine özgün teknoloji politikaları üretmeleri zorunluluğu açıklanmaya çalışılmıştır.
