Özet:
Fiziki sermaye ile iktisadi gelişmeleri açıklayabilmek mümkün değildir. Üretim sürecinde fiziki sermayenin rolü kadar, beşeri sermayenin etkinliği de önemlidir. Geleneksel büyüme modelleri, ekonominin uzun dönemli büyümesini açıklamada yetersiz kalmıştır. Bu bağlamda, beşeri sermayenin teknoloji ve büyüme ile olan ilişkisi, ekonomik büyümeyi açıklamada önemli hale gelmektedir.Bu çalışmanın amacı, ekonomik büyüme modellerini ve son gelişmeleri inceleyerek, Türkiye ekonomisinin İçsel Büyüme çerçevesinde değerlendirmesini yapmak ve Türkiye'nin bölgeler ve iller itibariyle beşeri kalkınmışlık düzeyini belirlemeye çalışmaktır. Bu amaçla 2000-2006 dönemi için hane halkı verileri kullanılarak genel özellikler saptanmıştır.Bu amaçla İçsel büyüme modellerinden; Robello'nun Ak modeli, Arrow'un yaparak öğrenme modeli, Romer'in Ar-Ge modeli ve Lucas'ın Beşeri Sermaye modeli açıklanmıştır. Bunlara ek olarak içsel büyüme modeline ilişkin literatür taraması yapılmış ve bölgesel farklılıkları açıklamaya yönelik çalışmalar incelenmiştir. Son bölümde ise 2000-2006 yıllarına ilişkin TUİK'in hane halkı verileri kullanılarak, Türkiye ekonomisinin içsel büyüme modeli çerçevesinde değerlendirilmesi ve bölgeler itibariyle beşeri kalkınmışlık düzeyinin değerlendirilmesi yapılmaya çalışılmıştır.Türkiye gibi gelişmekte olan ülkeler, gelişmiş ülkelerle aralarındaki farkı kapatmak ya da azaltmak için bazı politikalar geliştirmesi gerekir. Öğrenme potansiyeli yüksek ve beşeri sermayesi yoğun sektörler bu anlamda önem kazanmaktadır.
