Özet:
Bu çalışmanın amacı, seçilmiş gelişmekte olan açık ekonomiler olarak tanımlanan Türkiye, Brezilya, Meksika, Güney Kore ve Rusya için, döviz kurunun şok emici işlevinin varlığının araştırılmasıdır. Bu amaca ulaşmak için, Artis ve Ehrmann (2006)'ın geliştirdiği, uzun dönem ve kısa dönem kısıtlarının bir kombinasyonunu barındıran, yapısal VAR metodolojisi takip edilmiştir. Spesifikasyona göre, sadece şokların sadece ticari partnere göre asimetrik olduğu durumda döviz kuru şok emici rol üstlenebilir. Şok emici rolün varlığı, döviz kurunun arz ve talep şoklarına olan tepkileri incelenerek anlaşılmıştır. Şokların asimetrik olup olmadığını tespit etmek için ise yerel ve yabancı faiz oranlarının, arz ve talep şoklarına olan tepkileri analiz edilmiştir. Analiz sonuçları uyarınca, Türkiye ve Brezilya için kriz öncesi ve kriz sonrası periyotlarda şokların asimetrik olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Güney Kore'de kriz sonrası arz şokları hariç tüm reel şoklar asimetrik iken, Meksika'da sadece kriz sonrası arz şokları asimetrik özellik göstermektedir. Ayrıca kriz dönemi tanımlanmaksızın tüm örneklem için analiz yapılan Rusya'da, reel şokların simetrik olduğu görülmüştür. Türkiye'de döviz kurunun şok emici rolünün serbest döviz kuru ve enflasyon hedeflemesi rejimlerinin benimsendiği kriz sonrası dönemleri için daha kuvvetli olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Brezilya ekonomisinde ise politika değişikliği, şok emici özelliğin gücünde bir değişiklik yaratmamıştır. Güney Kore'de ise döviz kurunun şok emici rolünün, döviz kuru hedeflemesinin benimsendiği kriz öncesi dönemde daha etkin olduğu bulunmuştur.
