Özet:
İlaç sektörü doğrudan insan ile ilişkili olduğundan hem kamu hem de bireyler için ayrı bir öneme sahiptir. Sektör harcamalarının dünyada ve Türkiye'de önemli bir kısmı devlet tarafından finanse edildiği için, her dönemde sektöre yapılan kamu müdahaleleri gündeme gelmiştir. Türkiye 2005 yılından bu yana özellikle AB ile uyum süreçleri çerçevesinde sağlık sektöründe bir dizi reform gerçekleştirmeye başlamıştır. İlaç sektöründe, fiyatlandırma, ruhsatlandırma ve patent konularında bir dizi regülasyon uygulanmaya başlanmıştır. 2004 yılında Türkiye'de Avrupa Birliği ülkelerinin bir çoğu tarafından uygulanmakta olan referans fiyatlama uygulamasına geçilmiştir. Çalışmada Türkiye'de ilaç sektöründe fiyatlandırma ile ilgili yapılan yeni düzenlemeler incelenmiş, referans fiyat sisteminin avantaj ve dezavantajları araştırılmıştır. Fiyatlandırmanın diğer ülkelerdeki durumuna ilişkin yurtdışında çeşitli dergilerde yayınlanmış makalelerden yararlanılmıştır. Sektörde önemli konuma sahip İEİS ve AİFD çalışmaları ve verilerinden, Türkiye ile ilgili değerlendirme yaparken faydalanılmıştır. Referans fiyatlama sisteminin ilaç fiyatlarında düşüş yarattığı, sağlık harcamaları ve ilaç harcamalarında, kamu ve özel sektör harcamalarının önceki dönemlere kıyasla daha öngörülebilir bir durum aldığı sonucuna ulaşılmıştır. Ancak bununla birlikte referans fiyatlama sisteminin Ar-Ge harcamaları üzerinde negatif etkisi olduğu üzerinde durulmuştur.
