Özet:
Bu tez çalışmasının temel amacı, Türkiye'de işgücü piyasası durumunun 2009 ve 2010 yılları için, analiz edilerek ortaya konması ve analiz sonuçlarına bakılarak bu durumun nedenlerinin ve neler yapılabileceğinin değerlendirilmesidir. Bu amaçla yöntem olarak, büyük veri yığınlarında güncel bir karar destek analiz yöntemi olan veri madenciliği analizi kullanılmıştır. Çalışma kapsamında, TÜİK'ten temin edilen 2009 ve 2010 yılları Hanehalkı İşgücü Anketi verilerine ayrı ayrı Veri Madenciliği Analizi uygulanmış ve sonuçlar lenmiştir. Bu çalışma kapsamında, 15 yaş ve üstü olan grup yani aktif nüfus analize dahil edilmiştir. Analizde hedef değişken olarak "İşgücü Durumu", bağımsız değişkenler ise "cinsiyet, referans yakınlık durumu, son bitirilen okul, öğrenim devam etme durumu, medeni durum, bir yıl önceki işgücü durumu, NUTS1 (İstatistiki Bölge Birimleri Sınıflaması) ve Kır-Kent" olarak belirlenmiştir. SPSS Clementine 11.1 paket programı ile CHAID algoritması kullanılarak veriler analiz edilmiştir. Yapılan analiz sonuçları değerlendirilmiş, çalışma kapsamına alınan 2009 yılı 366.273 ve 2010 yılı için 384.846 kişinin bir önceki yıla göre takip eden yılda, işgücüne katılım oranının yükselmiş, işsizlik değerinin ise azalmış olduğu belirlenmiştir. İstidamda olma oranı ülkemizde çok düşük olup 2009 yılında ancak % 39,95 iken 2010 yılında % 41,4 olarak bulunmuştur. İşgücü durumunu belirlemede en etkili değişken, bir yıl önceki iş gücü durumudur. İşgücüne katılım oranın en yüksek olduğu bölge Marmara, Batı Anadolu, Batı Karadeniz iken, işsizliğin en yüksek olduğu bölge İstanbul ve Doğu Anadolu' dur. İşgücü piyasası açısından dezavantajlı gruplar kadınlar, özürlüler veya hastalar olurken, cinsiyet değişkeni açısından kadınların işgücüne katılma oranının, ülke bazında erkeklerin ancak 1/3'ü kadar olduğu görülmüştür. İşgücüne katılma oranın düşük olmasının temelinde, özellikle köyden kente göç olgusu ve eğitim düzeyinin etkili olduğu sonucuna varılmıştır.
