Özet:
Bu çalışmanın amacı, geleneksel ve yeni yapıştırma yöntemi uygulanmış porselen lamine venerlerin diş ile marjinal adaptasyonlarını kıyaslamalı bir şekilde incelenmesidir. Bu çalışmada, hastaların ağızlarından çıkartılmış 20 adet üst santral diş kullanılmıştır. Dişlerin ön ve ısırma yüzeyleri aşındırılarak hazırlama işlemi uygulanmış ve ardından iki farklı yöntemle yapıştırma işlemine tabi tutulmuştur. Her iki yöntemle porselen lamine vener uygulanmış dişler, düşük vakum altında SEM(taramalı elektron miktoskop) ile 35, 150 ve 200 büyütme altında incelenmiş ve yapışma kalitelerine göre, düzgün yapışma, boşluk oluşumu ve tanımlanamayan görüntü olmak üzere 3ayrı kategoride değerlendirilmiştir. Yapılan deneyler sonucunda geleneksel ve yeni yapıştırma yöntemleri uygulanmış dişlerin yapışma kaliteleri arasında önemli bir fark belirlenmemiştir. Her iki yöntemde de klinik açıdan yaklaşık olarak %50 yapışma kalitesi belirlenmiştir.
