Özet:
Tipik bir şevin durayhlığını artırmak için zemine yerleştirilen düşey kazıkların optimum tasarımı incelenmiştir. Topukla zirve arasında en etkin iyileştirmeyi sağlayacak kazık konumu araştırılmış ve önerilerde bulunulmuştur. Kitle hareketlerinin sınıflandırılması, şev duraylılığı analiz yöntemleri ve pasif kazık problemi detaylı bir şekilde anlatılmış ve duraylılık analizlerinde kullanılan XSTABL programı hakkında kısa bilgiler verilmiştir. İncelenen şev, henüz göçmemiş fakat potansiyel kayma yüzeyine sahip, yer altı su seviyesi içermeyen tipik bir şevdir. Şev duraylılığı analizleri için Basitleştirilmiş Bishop Yöntemi (Yıldırım, 2002), kazıklara etkiyen yatay kuvvetlerin tahmini için ise Ito ve Matsui Yöntemi (1978) kullanılmıştır. Bu kazıklara etkiyen maksimum momentin hesaplanması için iki farklı yöntem kullanılmıştır. Bunlar NAVFAC'm önerisi doğrultusunda Brinch-Hansen (Yıldırım, 2002) yöntemi ve Elastik Zemine Oturan Sonsuz Kiriş (Ito ve Matsui, 1978) yöntemleridir. İyileştirme kazıklarının etkisiyle şevde, istenilen güvenlik sayışma sahip yeni kritik yüzeyler oluşmuş ve eskisine göre daha derine ötelenmiştir. Çalışmaların sonucunda, optimum çözüm için kazıkların, şevin topuğu ile orta noktası arasına yerleştirilmeleri gerektiği elde edilmiştir. Şevlerin duyarlılığının kazıklarla iyileştirilmesi için tasarım aşamalarım gösteren genel bir işlem akış şeması önerilmiştir.
