Özet:
Bu çalışmada ilk olarak Hognestad, Kent ve Park, geliştirilmiş Kent ve Park, Saatçioğlu ve Razvi ve Mander beton davranış modelleri incelenmiştir. Beton modelleri için yazılan bilgisayar programlan yardımıyla betonarme yapı elemanlarının moment eğrilik ilişkileri elde edilmiştir. İncelenen modellerden Mander beton modelinde kullanılan William ve Warnke beş parametreli kırılma yüzeyi kriterinin ihtiyaç duyduğu malzemeye bağlı değişkenlerin ölçümlenmesi ve tahmin edilmesindeki zorluklar elde edilen moment-eğrilik ilişkilerinde önemli belirsizliklere neden olabilmektedir. Koksal tarafından Drucker-Prager akma/kırılma Mterinin kuşatılmış beton davranışını içine alacak şekilde değiştirilmesi ile önerilen tek parametreli kırılma kriteri kullanılarak yapılan uygulama ve deneysel karşılaştırmalar yardımıyla söz konusu belirsizliklerin giderilmesi amaçlanmıştır. Sadece taşıma gücünü hedeflemeyen yapılar için gerçekçi bir yük-deplasman ilişkisi elde etmek amacım taşıyan performansa dayalı tasarımda, çatlaklar arasındaki betonun dikkate alınması önemlidir. Herhangi bir dikdörtgen kesitin moment-eğrilik ilişkisinin elde edilmesi çekme rijitleşme etkisi de dikkate alınarak açıklanmıştır. Geliştirilmiş Kent ve Park, Mander, Saatçioğlu ve Razvi ve Koksal modelleri ile yeni geliştirilen malzeme kriteri, seçilen betonarme kiriş ve kolon kesitleri için çizilen moment-eğrilik ilişkileri kullanılarak elde edilen akma moment- eğrilik ve son limit moment-eğrilik değerlerine ilişkin verilerin ışığında karşılaştırılmıştır. Bu amaçla da, moment-eğrilik ilişkilerinin elde edilebilmesi için, çekme rijitleşmesini de dikkate alan programlar yazılmıştır. Üç katlı tek katlı açıklı bir betonarme çerçevenin itme analizleri yeni geliştirilen model kullanılarak gerçekleştirilmiş ve sonuçlar üzerinde çekme rijitleşmesi etkisi irdelenmiştir.
