Özet:
Betonarme plak ile çelik kirişlerden oluşturulan kompozit kirişler yüksek yapılarda, otoyol ve demiryolu köprülerinde sıkça kullanılan taşıyıcı yapı elemanlarıdır. Kompozit kirişlerde normal gerilmeler ve kayma gerilmeleri, yer değiştirmeler, yerel ve çarpılma burkulmaları stabilite problemlerine neden olmaktadır. Stabilite analizleri, Paylaştırılmış Kesit Tesirleri ve Plastik Hesap Teorisi yöntemlerine dayanılarak yapılmaktadır. Yerel burkulma analizi deneysel olarak elde edilmiş sonuçlara dayandırılmaktadır. Çarpılma burkulma analizi plastik hesaba göre yapılmaktadır. Paylaştırılmış Kesit Tesirleri yöntemi emniyet gerilmelerine dayanan bir yöntemdir. Amaç her elemana gelen yüklerin belirlenmesi ve elemanın emniyet gerilmesine bağlı olarak gerekli tahkiklerin yapılmasıdır. Her elemana gelen etkiler elemanların rij itliklerine bağlı olarak belirlenmektedir. Plastik Hesap Teorisi' nde kompozit kirişlerin taşıma gücü tarafsız eksenin betonarme plakta, çelik kirişin başlığında ve gövdesinde bulunduğu haller göz önüne alınarak hesaplanır. Bu uygulama taşıma gücü yönteminde kirişlerin taşıma kapasitesinin bulunmasına benzer. Kompozit kirişlerin iki farklı yapı elemanının tek bir eleman gibi çalışmasının sağlanması ve dış etkilerden gelebilecek her türlü yüke göre tasarlanması gerekmektedir. Paylaştırılmış Kesit Tesirleri Yöntemi' ne göre sünme ve rötreden oluşabilecek etkiler göz önünde bulundurularak sayılan bu etkilerin dış yükler yanında ne ölçüde etkili olduğu araştırılmıştır. Paylaştırılmış Kesit Tesirleri Yöntemi, stabilite problemlerinin çözümünde plastik hesap teorisine göre daha kullanışlı ve mantıklı sonuçlar vermektedir. Normal ve kayma gerilmeleri analizinde iki yöntemde birbirine yakın sonuçlar elde edilmiştir.
