Özet:
Bu tezde, deneysel gerilme analizlerinden biri olan "fotoelastisite" yöntemi detaylı olarak ele alınmış, bu bağlamda fotoelastisitede kullanılan ışık ile ilgili fiziksel bilgiler ve elastisitede levha analizindeki gerilme-şekil değiştirme problemleri kısa bir şekilde açıklanarak, fotoelastisitede kullanılır hale getirilmiştir. Fotoelastisite yöntemiyle deneysel olarak incelenmiş olan levhada delik ve çentik problemleri ayrıca elastisite teorisi yardımıyla da çözümlenmiş, iki farklı yöntemin karşılaştırılmasıyla ortaya çıkan neticelerin küçük farklar oluşturması nedeniyle, ihmal edilebilir olduğu görülmüştür. Bu da komplike bir konstrüksiyonun yapımına geçilmeden önce modele uygun bir form verilmek suretiyle gerilme yığılmalarının önlenebilir olduğunu somut olarak göstermiştir. Ayrıca gerilmelerin olmadığı yerlerden malzeme çıkartılmasını olanaklı kılarak konstrüksiyonun daha hafif ve ekonomik olmasını da pratik olarak beraberinde getirmiştir.
