Özet:
Geride bıraktığımız yıllar, gelişmiş ve gelişmekte olan bütün ülkelerin çevre kirlenmesi gibi büyük ve gelecek için çok önemli bir ortak sorunla karşılaştığı yıllar olmuştur. Günümüzde, enerji ihtiyacının büyük bir bölümü, birincil enerji kaynaklan olarak tanımlanan petrol, doğal gaz ve kömür gibi fosil yakıtlarla karşılanmaktadır. Bu enerji kaynaklan miktar olarak sınırlı olup, kullanımlar sırasında çevre kirlenmesine de neden olmaktadır. Tezin birinci bölümünde, yemlenebilir enerji kaynaklarından birisi olan güneş enerjisinin tanımı, Türkiye ve dünyadaki güneş enerjisi potansiyeli verilmiştir. Daha sonra, bilinen güneş enerjisinden yararlanma yöntemleri ve bu sistemlerde kullanılan yardımcı elemanlar hakkında bilgi verilmiştir. Diğer bölümlerde ise, güneş enerjisini doğrudan ve dolaylı olarak elektrik enerjisine dönüştürme yöntemleri ve bu yöntemlerdeki elemanlar tanıtılmış ve mukayese edilmiştir. Fotovoltaik pillerle elde edilen elektrik enerjisi ve hidrojenin taşıtlarda yakıt olarak kullanılabilirliği üzerine pratik örnekler verilerek, güneş enerjisi uygulamalarında bugün gelinen nokta saptanmıştır. Bedava olması yanında tükenmeyen ve çevreyi kirletmeyen bir kaynak olan güneş enerjisi, fotovoltaik pillerle değerlendirilerek %19-22 teorik dönüşüm verimi ile elektrik enerjisine dönüştürülebilmektedir. Ancak otomobil uygulamalarında, %10-13 pratik çalışma verimine ulaşılabilmektedir. Karşılaşılan en büyük dezavantajlar ise, sınırlı ve değişken kullanım süresi (sadece gündüzleri ve açık havalarda) ve güneş enerjili sistemlerin yüksek ilk yatırım maliyetleridir.
