Özet:
Kaynak esnasında meydana gelen gerilmeler neticesinde, kaynak konstrüksiyonunda oluşabilecek distorsiyonları önlemek, aynı zamanda kaynak işleminin olabilirliği ile şekil ve boyut tamlığı açısından önemli olan pozisyonlama ve merkezlemeyi sağlamak için kullanılan çeşitli konstrüksiyonlardaki tutturma aparatlarının tümüne "fikstür" adı verilmektedir. Fikstürler uygulamada düzenek ya da tertibat olarak da isimlendirilebilmektedir. Fikstürler kullanım amacına göre, tutturma tipine göre, fikstürün konumuna göre ve fikstürün hareketine göre sınıflandırılabilir. Esas görevleri pozisyonlama ve tutturma olsa da fikstürler bir çok ikincil görevi de yerine getirmekte ve kaynak işleminin veriminin artmasını sağlamaktadır. İş parçasını bağlama, ayar yapma, kaynağı bitmiş iş parçasını aparat üzerinden sökme ve bunun gibi işlemler kaynak işleminde ölü zamanları oluşturmaktadır. Kaynak verimini arttırmak için doğrudan doğruya ölü zamanların süresini azaltmak etkili ve mantıklı bir yöntemdir. Bu süreyi azaltmak için de kaynak fikstürleri kullanılır. Fikstürler işlem hızını arttırdığı gibi kaynak operatörünün de daha rahat çalışmasına imkan verir. Böylece kaynak dikişi kalitesi yükselir ve hata oranı azalır. Bir çok durumda fikstürlerin kullanımı opsiyonel değil mecburi olmaktadır. Örneğin iş parçasının boyutunun veya ağırlığının çok büyük olduğu durumlarda kaynak işleminin gerçekleşebilmesi için bu donatımları kullanmak mecburi hale gelmektedir.
