Özet:
Diesel motorun egzoz gazı emisyonu içerisinde NOx adı verilen azot oksit bileşiklerinden oluşan kirleticiler mevcuttur. Artan hava kirliliği ile birlikte bu kirleticilerin doğaya verdiği zararı önlemek için Diesel motorların çalışmasında sınırlamalar getirilmiştir. Egzoz Gazı Geri Dönüşümü (EGR) bu kirletici gazların azaltılması için kullanılan etkili bir yöntemdir. Diesel motorun çalışması sırasında, arka arkaya devam eden çevrimler, silindir içi koşullarının değişmesi nedeniyle farklı şekilde oluşmaktadır. Bu tezin amacı, EGR yöntemi ile egzoz gazının bir kısmının silindir içi dolgusuna gönderilmesinin bu çevrimsel farklılıklara etkisini incelemektir. Çevrimsel farklılıkların belirlenmesi için deney motorunda farklı gaz konumlarında ve farklı yüklerde, EGR oram arttırılarak oluşturulan çalışma noktalarında silindir içi basmç değerleri kaydedilmiştir. EGR oranlan, motorun çalışması gözle görülebilir şekilde bozulana kadar artırılmıştır ve bu bozulma am maksimum EGR sınırını belirlemiştir. Ayrıca NOx emisyonları ve yakıt tüketimi değerleri de ölçülmüştür. Deneysel çalışmaların sonucunda artan EGR oranlarının maksimum basmç değerlerini düşürdüğü tespit edilmiştir. EGR oram artırıldıkça çevrimsel farklılıkların, kısmi yük koşullarında azaldığı, orta yük koşullarında değişmediği, tam yüklerde ise arttığı gözlenmiştir. NOx emisyonları EGR artışıyla belirgin şekilde azalmıştır. Yakıt tüketiminin EGR' den fazla etkilenmediği görülmüştür.
