Özet:
Bilgisayarlar ve oluşturdukları sistematik duruş, her disiplinde olduğu gibi mimarlık disiplinini de etkilemektedir. Son yıllarda bu sistematik duruş, mimari tasarımın kuramsal alt yapısını ve söylemlerini değiştirmektedir. Mimari tasarım süreci rasyonel bir süreç olarak görülmemektedir. Tasarım probleminin matematiksel verileri ve tasarımcının altyapısı ile ortaya konan çift katmanlı süreçtir. Bu katmanlar tasarım sürecinde kesişir, evrimleşir, hiyerarşik olmayan biçimlerde dallanır ve yeni katmanlar oluşturabilir.Tasarım süreci kompleks fenomeni içinde değerlendirilmektedir. Kompleks sistemler ve kendini organize eden sistemleri çözümlemek için soyut makineler araç olarak kullanılmaktadır. Soyut makineler ya da başka deyişle algoritmalar ile tasarım sürecini organize etmek yeni bir fikir değildir. Günümüzde bu fikrin üzerinde tekrar yoğunlaşılmaktadır. Bilgisayar destekli temsilin olağan bir hal aldığı mimarlık disiplini, paket programları kendi isteğine göre değiştirerek ve yazılımlara çeşitli eklemeler (script) yaparak bilgisayar destekli tasarımın sınırlarını aramaktadır. Bu arayışın fikir altyapısı, Deleuze'ün ortaya koyduğu kavramlar ve farklı disiplinlerin (biyoloji, matematik, termodinamik, felsefe, dil bilimi, bilgisayar) araştırma konusu olan evrim, genetik, topoloji, algoritma, kendini organize eden sistemler, kompleks sistemler, dil ve kod sistemleri gibi kavramlarla desteklenmektedir. Tüm bu kavramlar ile mimarlık kavramları arasında analojiler kurulmaktadır. Sonuçta tasarım süreci ve "algoritmik düşünce biçimi" çakıştırılmaktadır.