Gulf countries, whose life is almost entirely dependent on oil exports and revenues, have been the focus of global powers, in the first place due to their strategic focal position and later on because of its rich natural resources. Lack of value added productions, but oil and oil products in these six countries, (UAE, S.Arabia, Kuwait, Bahrain, Qatar and Oman) necessity of a sub-regional security shield not only has come out during British Empire stage but also in the beginning of the American'hegomony that has commenced on the region. In this context, the subject study will try to explain and expose whether these countries using the crucial role of oil in the energy-security nexus efficiently or not and how the oil is being a shield for these countries who are consisting 65.5% of the World reserves. At the same time the study, will try to examine that very strategic raw material the oil and the vast amount of income acquired from it that has been used in the Gulf security and will be considering not only the Political Economy but also Dependency and Rentierism in these undemocratic states, who waive of their sovereignity due to for sake of their regime, and it reveals also that the Gulf Cooperation Council they have found not able to implement policies that arent against to American insterests.
Hayatın neredeyse tümüyle petrol ihracatına ve gelirlerine bağlı olduğu körfez ülkelerin, öncelikle 1. Dünya savaşı öncesi konumu gereği daha sonra da sahip olduğu doğal kaynaklar sebebi ile global güçlerin odak noktası olmuştur. Petrol ve ürünlerinden başka, katma değer oluşturabilecek hiçbir üretimin olmadığı söz konusu bu altı ülkenin (BAE, S.Arabistan, Katar, Kuveyt, Umman, Bahrayn) bir alt bölgesel güvenlik kalkanına ihtiyaçlarının olduğu gerek Britanya imparatorluğu döneminde, gerekse de Amerika’nın bölge üzerinde hakimiyet kurmaya başlaması ile ortaya çıkmıştır. Bu bağlamda söz konusu çalışma enerji-güvenlik bağlantısında petrolün oynadığı önemli rolü bu ülkelerin verimli şekilde kullanıp kullanmadığı, Dünya petrol rezervlerinin neredeyse %65.5’ini ihtiva eden bu ülkeler için petrolün nasıl bir kalkan oluşturduğunu açıklamaya çalışmaktadır. Aynı zamanda çalışma, son derece önemli bir stratejik hammadde olan petrolün ve bundan elde edilen büyük gelirlerin körfez güvenliğinin, yalnızca ekonomi politiğini değil bununla birlikte bağımlılığı ve buradaki rant sistemini incelemeye alıp, demokratik olmayan fakat içeride rejim kaygısı dolayısıyla bağımsızlıklarından feragat etmiş rantiye devletlerin ve kurmuş oldukları Körfez İşbirliği Konseyi’nin, Amerikan çıkarlarının aksine bir politikayı da sürdüremeyeceğini ortaya koymaktadır.
