Özet:
Bu çalışmada, Yeni Medya Sanatı pratikleri arasında yer alan performans sanatının "Performatif Estetik" kuramı üzerinden ele alınması amaçlanmıştır. Bu sebeple çalışma kapsamında Erika Fischer-Lichte tarafından ortaya konulan söz konusu kuramın işaret ettiği performatiflik kavramı, sahneleme kavramı, sanatçı ve seyirci bir aradalığı; bu kavramlarla bağlantılı olarak rollerin değişimi ve topluluk kavramlarının açıklanmasına çalışılmıştır. Bununla birlikte sanatta ritüel arayışlar ve Şamanizm kökenli yaklaşımlar, sanatta yeterlik eser çalışmasının temelini oluşturan Viyana performans sanatının öncülerinden Hermann Nitsch'in performanslarının bu tez bağlamında yeniden kurgulanması sırasında referans alınmıştır. Tez çalışması süresince ortaya konulan işlerle, bu yaklaşımlara ek olarak sanatta görüntüleme ve belgeleme araçlarının performans sanatındaki yeri çözümlenmeye çalışılmıştır. Bu kapsamda, yeni medya sanatı konusunda Christiane Paul ve Lev Manovich, performans kuramında Richard Schechner ve sanatın ritüel özelliklerinin açıklanmasında Emile Durkheim, Robertson Smith gibi düşünürlerin yaklaşımlarına başvurulmuştur. Yeni Medya Sanatı ortamında performans ve görüntü ilişkisinin performatif estetik kuramı bağlamında incelendiği sanatta yeterlik eser metninin içeriği, yine sanatta yeterlik eser çalışması kapsamında oluşturulmuş video filmler çerçevesinde belirlenmiştir. Eser metninin oluşturulması sırasında, özellikle performatif sürece girildiği düşünülen 1960'lı yıllarla birlikte performans ve video sanatında meydana gelen dönüşüm dikkate alınmıştır. Bu aşamada yeni medya sanatı pratikleri arasında yer alan bu iki sanat ortamının gelişim evreleri araştırılmış, bununla bağlantılı olarak görüntü üretim araçlarının belgesel niteliğine değinilmiştir. Bu bilgiler ışığında Nitsch'in performanslarında hedef edindiği ritüel olgusu, katarsizm ve performatiflik kavramları üzerinden değerlendirilerek sanatta yeterlik eser çalışması olarak sunulmuştur. Günümüzde performans sanatı her ne kadar yeni medya sanatı ortamında incelense de bu tez çalışması kapsamında sanatta performatif olan, ritüel ögeler taşıyan Hermann Nitsch özelinde değerlendirilerek eser üretiminde bulunulmuştur.
