Özet:
Bu tez çalışmasının temel amacı iş görenlere uygulanan kişiye özgü anlaşmaların işten ayrılma niyetini hangi yönde etkilediğidir, aynı zamanda kişiye özgü anlaşmalar ile işten ayrılma niyeti ilişkisinde prosedürel adaletin ara değişken vazifesi gösterip göstermediğinin incelenmesi de amaçlanmaktadır. Çalışma teorik ve araştırma olmak üzere iki bölümden oluşmaktadır. Tez çalışmasından öncelikle araştırma da yer alan değişkenleri tanımlamak amacıyla teorik bölüm hakkında bilgi verilmiş, daha sonra ise araştırma kısmına yer verilmiştir. Veri toplama yöntemi olarak anket tekniği kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak Rosen'in Kişiye özgü anlaşmalar ölçeği, Niehoff ve Moorman'ın örgütsel adalet ölçeği, Mobley, Horner ve Hollingsworth'ın işten ayrılma niyeti ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 24.00 istatistik paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. İstanbul'da yazılım ve bilişim sektöründe faaliyet gösteren iş görenler üzerinde yapılan araştırma neticesinde kişiye özgü anlaşmaların işten ayrılma niyetini azalttığı görülmüştür. Bunun yanı sıra kişiye özgü anlaşmaların prosedürel adalet üzerinde anlamlı bir etkisi olduğu; prosedürel adaletin işten ayrılma niyeti ilişkisinde anlamlı bir etkisi olduğu ve kişiye özgü anlaşmalar ve işten ayrılma niyeti ilişkisinde prosedürel adaletin kısmi aracılık rolüne sahip olduğu neticesine ulaşılmıştır.
