Özet:
Günümüz iş çevreleri küreselleşme, teknolojik gelişmeler ve yoğun rekabete tanıklık
etmektedir. Rekabet koşullarının zorlaştığı ve çevresel değişiminin sürekli ve
öngörülemez olmasından ötürü kalıplaşmış stratejilerle uzun süreli rekabet etmek ve
varlığını sürdürmek imkansızlaşmaktadır. Yoğun rekabet ortamında firmaların
dinamik yetenekler geliştirmesi, proaktif bir yol çizmesi gerekmiştir. Firmaların var
olan esneklik-etkinlik, maliyet-farklılaştırma, artırımlı-radikal yenilik gibi
paradoksları biri diğerinin pahasına olmaksızın yönetebilmesi, tek bir strateji yerine
eş zamanlı olarak mevcut yetkinlikleri ve becerilerden yararlanırken diğer taraftan da
yeni yetkinlikler ve beceriler kazanma, yeni bilgi ve kaynaklar keşfetmesi firmaları
rakiplerine göre üstün durumuna getirmekle birlikte aynı zamanda hayati bir
ihtiyaçtır.
Çift yönlü örgüt kültürünün yenilikçilik üzerinde ve performans üzerinde etkisi son
zamanlarda stratejik yönetim ve örgüt teorileri alanında önemli araştırma konusu
haline gelmektedir. Ancak örgütsel tasarım alanında dinamik örgütsel kurallarla
ilişkisi bugüne kadar incelenmemiştir. Bu çalışmanın amacı, çift yönlü örgüt kültürü,
bağlamsal çift yönlülük temelinde ve firma yenilikçiliği arasındaki ilişkisinin,
dinamik örgütsel kurallar aracılığıyla teorik çerçevesinin çizilip, çift yönlü örgüt
kültürünün çevresel değişiklikler ortamında dinamik örgüt kuralları aracılığıyla firma
yenilikçiliği ile ilişkisini açıklamak ve ampirik olarak test etmektir.
Bu bağlamda 227 reel sektör çalışan üzerinde yapılan araştırmada,1) çift yönlü örgüt
kültürü ile dinamik örgütsel kurallar arasında ilişki olduğu, 2) dinamik örgütsel
kurallar ile firma yenilikçiliği arasında ilişkinin ampirik olarak desteklenmediği 3)
çift yönlü örgüt kültürü ile firma yenilikçiliğinin teorik açıdan ilişkili olduğu ancak
ampirik olarak desteklenmediği tespit edilmiştir.
