Özet:
Bu çalışma, kutsal ile seküler ayrımının modern düşünce içinde geçirdiği değişim sürecini ve bu iki kavramı bir araya getiren seküler kutsallığın nasıl oluştuğunu anlamayı amaçlamıştır. Kutsal ile seküler arasında oluşturulan dikatomik ve düalist ayrımın ötesine geçilebilmesi temelinde, kutsalın ve sekülerin farklı anlamları yapılan çalışmada ortaya konmaya çalışılmıştır. Kutsal ve seküler kategorilerinin sınırlarını bir araya getirebilecek klasik ve postmodern görüşler başta yapısal işlevselci, fenomenolojik, bilişsel-kültürel yaklaşım ve Emile Durkheim, Rudolf Otto ve Mircea Eliade'nin kutsal ve profana yönelik görüşleri çalışmanın temel kuramsal yaklaşımını oluşturmuştur. Kutsal ile seküleri bir araya getiren ve seküler kutsallık olarak kavramsallaştırılan düşünce ise kutsal ve sekülerin arkaik dönemden postmodern döneme kadar geçirdiği değişim süreci çerçevesinde tartışılmıştır. Bu bağlamda kutsal ile profanın tarihsel süreç içinde köklü bir yapısal değişime uğradığı ve iki kavramın da modern düşünce içinde çoğunlukla ikili bir karşıtlık olarak ele alınarak, teolojik temelli köktenci bir ayrıma maruz kaldığı sonucuna ulaşılmıştır. Bu nedenle, teolojik bağlamdan çıkartılarak a-teolojik bir yaklaşımla ele alınan kutsal ve seküler kavramları, seküler kutsallığın farklı biçimlerde nasıl oluştuğunu açıklamaya yardımcı olmuştur. Sonuç olarak, kutsal/seküler ayrımında her iki kavramın birbiri içerisinde var olmasını sağlayan a-teolojik yaklaşım, modernleşme ve sekülerleşme süreçlerinin kutsalı dini tecrübenin içinde ele alan teolojik yaklaşımına karşı sekülerin de kutsal bir hale gelmesini sağlayıcı seküler bir kutsallığı olanaklı kılmıştır.
