Over the centuries we have not learned origins or symptoms of crises accurately. As a result of this, we have always had the crises and lastly the 2008 financial crisis (Great Recession). The Great Recession showed we have faulty economic theories and economic policies. Thus, we need theories that can detect the origins of any crises more accurately and then cancel them. Actually, we don’t need economic models when crises have already arisen. Here we initially show the flaws of the current monetary system and then proposals to solve these flaws. In this case, we will introduce two type proposals. The first category of proposals is World Central Banking Models: proposals of J.M.Keynes (“Bancor” Plan), P.Davidson (“International Monetary Clearing Union”), J.Stiglitz and B.Greenwald (“Global Greenback Plan”), J.D’Arista (“International Clearing Agency” Plan), J.A.Ocampo (SDR-based Global Reserve System), P.Alessandrini and A.F.Presbitero (SDR-based International Monetary System). According to these writers the flaws of the current global reserve system are anti-Keynesian bias (deflationary bias), the Triffin Dilemma (the currency asymmetry problem) and the instability-inequality link. The second category is Austrian and Free Banking Models: proposals of G.Selgin (Productivity Norm and Free Banking), F.Hayek (Denationalization of Money and Nominal GDP Targeting), L.Von Mises (Gold Standard with Free Banking), and J.H.de Soto and M.Rothbard (Gold Standard with % 100 Reserves). These authors argue that any government intervention like regulations and bailouts in the production of money or any government based institutions like central banks or treasury cause instabilities (business cycles and thereby economic crises) in the free society. According to them we should create a world freed from governments. But they differ in three issues: the identity of the money issuer, the nature of the money substitutes, and the nature of the private property. These issues led them to propose different monetary reforms.
Yüzyıllar boyunca krizlerin kaynaklarını veya belirtilerini tam olarak öğrenmemiş durumdayız. Bunun sonucu olarak her zaman krizler yaşandı ve en son olarak da 2008 Finansal Krizini (Büyük Resesyon) yaşamış durumdayız. Büyük Resesyon yanlış ekonomik teorilere sahip olduğumuzu ve yanlış ekonomik politikaları kullanmış olduğumuzu gösterdi. Bundan dolayı herhangi bir krizin kaynağını daha doğru bir biçimde tespit edecek ve bunları yok edecek ekonomik teorilere ihtiyaç vardır. Aslında kriz çoktan yaşandıktan sonra modellere ihtiyacımız yoktur. Bu makalede ilk olarak cari parasal sistemin kusurlarını inceleyeceğiz ve daha sonra bunları tedavi etmek için bazı çözüm önerilerinde bulunacağız. İki tür çözüm öneri sınıfından bahsedeceğiz. Bunların ilki Dünya Merkez Bankacılığı Modelleri sınıfıdır: J.M.Keynes (“Bancor” Planı), P.Davidson (“Uluslar Arası Parasal Takas Birliği”), J.Stiglitz and B.Greenwald (“Global Greenback Planı”), J.D’Arista (“Uluslar Arası Takas Kurumu” Planı), J.A.Ocampo (SDRlere dayalı Küresel Rezerv Sistemi), P.Alessandrini and A.F.Presbitero (SDRlere dayalı Uluslar Arası Para Sistemi). Bu yazarlara göre cari parasal sistemin üç kusuru vardır. Bunlar: Keynesyen karşıtı sapma (deflasyonist sapma), Triffin İkilemi (Asimetrik Para Birimi Problemi) ve İstikrarsızlık-Eşitsizlik İlişkisi. İkinci öneri sınıfı ise Serbest Bankacılık Modelleridir. Bunlar: G.Selgin (Verimlilik Normu ve Serbest Bankacılık), F.Hayek (Paranın Özelleştirilmesi ve Nominal Çıktı Hedeflemesi), L.Von Mises (Serbest Bankacılığa Dayanan Altın Standardı), J.H.de Soto ve M.Rothbard (%100 Rezerv Bankacılığa Dayanan Altın Standardı). Bu yazarlar paranın üretiminde regülasyonlar ve kurtarma işlemleri gibi herhangi bir hükumet müdahalesinin veya merkez bankaları ve hazineler gibi herhangi bir hükumet kaynaklı kurumların işlemlerinin serbest toplumda istikrarsızlıklara (başlangıçta konjonktürel dalgalanmalara ve daha sonra ekonomik krizlere) yol açacaklarını savunurlar. Ancak kendi aralarında serbest bankacılığın uygulama sınırlarında ayrılırlar. G.Selgin toplumda dengesizlikler yaratan unsurun kısmi rezerv serbest bankacılık değil de, hükumetler olduğunu savunurken M.Rothbard ve J.H.de Soto ise bu dengesizliklerin kaynağının sadece hükumetler olmadığını aynı zamanda kısmi rezerv serbest bankacılığın olduğunu savunurlar.
