Özet:
Bu çalışma, Post Keynesyen Phillips Eğrisi'nin bakış açısını oluşturan, minimum eksik istihdam oranını (minimum unemployment rate of inflation -MURI) belirten geriye doğru kıvrımı Phillips Eğrisi'nin ekonometrik analizini sunmayı amaçlamaktadır. MURI, NAIRU'ya karşı geliştirilen alternatif bir ekonomi politikası aracıdır. MURI'nin ilk aşamasını, enflasyon ile işsizlik arasındaki negatif ilişki oluşturur. İkinci aşamada MURI geriye doğru kıvrılır ve son aşamada dik bir doğru haline gelir. MURI, Phillips Eğrisi'nin geriye doğru dönerken, kıvrım noktasında oluşan enflasyon oranını ifade eder ki bu enflasyon oranı işsizliği en alt düzeye düşürecek enflasyon oranıdır. Bu teoriye göre, işçiler tamamen rasyoneldir yani bir başka deyişle her zaman enflasyonun farkındadır. İlaveten, aşağıya doğru rijit nominal ücretler geriye doğru eğimli Phillips Eğrisi'nin temelinde yatan düşünceyi oluşturur. Nominal ücretlerin aşağıya doğru rijit olmasının nedeni, ahlaki risk kavramıdır. Şöyle ki, bazı işçiler, işverenlerin onları işten çıkaracakları korkusu ile, yüksek enflasyon sonucu meydana gelen reel ücret kesintilerini kabul etme eğilimindedir. Bu eğilim, enflasyonun neden "emek piyasasının çarklarını yağlandırıcı/kayganlaştırıcı" bir rolü olduğunu da açıklamaktadır. Dolayısıyla firmalar işçileri fırsatçı bir şekilde kötüye kullanamazlar. Ancak işçiler reel ücretlerin çok hızlı ayarlanmasını onaylama hususunda gönülsüz davranırlar. Enflasyon şayet eşik değerine ulaşırsa, nominal ücret artışlarının adaptasyonunu talep ederler. Bu durum, enflasyonun "yağlandırıcı/aşındırıcı" etkisini aşamalı olarak azaltır ve işsizlik oranındaki yükselişe zemin hazırlar. "Yağlandırıcı/aşındırıcı" etkinin gücünü yitirmesi, yüksek işsizlik ve düşük enflasyon oranlarında Phillips Eğrisi'nin geriye doğru kıvrılmasına sebebiyet verir. Geriye doğru kıvrımlı Phillips Eğrisi, tüm işçiler enflasyon direnç eşik değeri hakkında mükemmel öngörüye ulaştıklarında, nihayetinde, geriye dönme noktasında dik bir doğru konumunu alır.
