Özet:
1980 yılında imzalanan 24 Ocak Kararları ile birlikte neoliberalizm ve
küreselleşmenin hız kazanması ve 1973’de yaşanan Petrol Krizi sonucunda petrolün
güvenilir bir enerji kaynağı olmaktan çıkıp enerji kaynaklarının çeşitlilik kazanmaya
başlamasıyla birlikte 1980 sonrası Türkiye'nin enerji politikaları farklılaşmaya
başlamıştır. Ülkede özel sektörün enerji piyasalarındaki varlığı güçlenmiştir.
Özellikle doğalgazın enerji karışımına girmesiyle birlikte ülkenin enerjide dışarıya
bağımlılığı giderek artmış ve kömür ve hidrolik enerji gibi ülkede potansiyel
anlamında bol miktarda bulunan kaynaklardan yeterli düzeyde fayda
sağlanamamıştır. Özel sektörün de enerji piyasalarındaki etkisi giderek artmış, ancak
özelleştirmeler genel anlamda liyakat temel alınarak yapılmadığından bu durum
verimlilik artışlarını beraberinde getirmemiştir. Bu çalışmada 1980 sonrası
Türkiye'nin uyguladığı enerji politikaları incelenirken; öncesinde enerji politikalarını
etkileyen faktörler ve yenilenemeyen ve yenilenebilir enerji kaynaklarının geçmişten
günümüze tüketim, maliyet ve çevresel etkiler anlamında dünyadaki genel durumu
okuyucuya sunulmuş ve elde edilen bulguların Türkiye'nin uyguladığı enerji
politikalarının değerlendirilmesinde yardımcı olması amaçlanmıştır. Sonrasında ise
Türkiye'nin enerji kaynak ve potansiyelleri verilerek, bu veriler ve dünyadaki
gelişmeler ışığında Türkiye'nin gelecekte yenilenebilir ve yenilenemeyen kaynaklar
bağlamında uygulayabileceği enerji politikaları tartışılmıştır.
