Özet:
İkinci dünya savaşının gerçekleşmesinden sonra ülkelerin sanayileşme çabaları ve
küreselleşme eğilimleriyle birlikte ülkelerin uyguladıkları bölgesel kalkınma
anlayışı, tanımı, politikaları, müdahale biçimleri ve araçları değişmiştir. Bu süreçte
Türkiye, AB’den sağladığı destek ile AB bölgesel politikalarına olan uyum
arttırılmıştır. Fakat, uzun bir süreçten beri izlenen bölgesel kalkınma politikalarına
rağmen, ekonomik ve sosyal göstergelere bakıldığında gözle görülür bir ilerleme
olmayıp Türkiye’deki bölgeler arası gelişmişlik farklarının hala yüksek bir seviyede
olduğu gözlemlenmektedir. Günümüzde, bölgesel kalkınma için yapılan
uygulamalar, küreselleşmeyle ve yerelleşmeyle, yani glokalizasyon yaklaşımı
çerçevesinde, ulusal ve uluslararası örgütlerin katkısıyla gerçekleştirilmeye
çalışılmaktadır.
