Abstract:
Bu çalışmanın amacı, anaokuluna ve ilkokul birinci sınıfa devam eden 60-71 aylık çocukların zihinsel-dil gelişimleri açısından ilkokula hazır oluş düzeylerini karşılaştırmaktır. İlişkisel tarama modelindeki çalışmanın örneklemini İstanbul ilinde bulunan anaokuluna ve ilkokul birinci sınıfa devam eden 60-71 aylık 343 çocuk oluşturmuştur. Çocukların zihinsel-dil gelişim puanları, öğretmenler tarafından doldurulan Polat Unutkan (2003) tarafından geliştirilen “Marmara İlköğretime Hazır Oluş Ölçeği”nin gelişim formundaki “Zihinsel ve Dil Gelişimi Ölçeği” ile elde edilmiştir. Çocuklardan elde edilen puanlar için, anaokuluna devam eden 60-65 aylık çocuklar, anaokuluna devam eden 66-71 aylık çocuklar, ilkokul birinci sınıfa devam eden 60-65 aylık çocuklar ve ilkokul birinci sınıfa devam eden 66-71 aylık çocuklar olmak üzere dört alt grup arasında karşılaştırmalar yapılmıştır. Her grup içinde okul öncesi eğitim alma durumu, cinsiyet, kardeş sayısı, anne ve baba eğitim durumunun çocukların puanları üzerindeki etkisi incelenmiştir. Çalışmada frekans analizi, ilişkisiz örneklemler için t test analizi, tek yönlü varyans analizi ve iki faktörlü varyans analizi kullanılmıştır. Yapılan analizlerin sonuçlarına göre anaokuluna devam eden çocukların ve 66-71 aylık çocukların ilkokula hazır oldukları görülürken, ilkokula devam eden ve 60-65 aylık çocukların ilkokula hazır olmadıkları görülmüştür. Anaokuluna devam eden 60-65 aylık çocuklar arasında okul öncesi eğitim ve kardeş sayısına göre, ilkokul birinci sınıfa devam eden 60-65 aylık çocuklar arasında ise okul öncesi eğitim, kardeş sayısı, anne ve baba eğitim durumuna göre anlamlı farklılık bulunmuştur. Ayrıca, çalışmada anaokuluna devam eden 66-71 aylık çocuklar arasında anne ve baba eğitim durumuna göre, ilkokul birinci sınıfa devam eden 66-71 aylık çocuklar arasında okul öncesi eğitim, cinsiyet, anne ve baba eğitim durumuna göre anlamlı farklılık saptanmıştır. Bu bulgular ışığında 60-65 aylık çocukların ilkokul yerine okul öncesi eğitim alması, çocukların okula başlama kararının velilere bırakılmaması, çalışmanın diğer gelişim alanları için de yapılması gibi öneriler getirilmiştir.
