Özet:
Edebiyat dersi birçok ülkede olduğu gibi Türkiye'de de oldukça büyük öneme sahip
bir derstir. Edebiyat dersi; kültürün aktarılması, estetik zevkin dile getirilmesi,
okuduğunu kavrama ve düşüncelere ifade etme gibi birçok özelliğin
kazandırılmasında önemli rol oynar. Bu çalışmada ortaöğretimde eğitim görmekte
olan 11. sınıf öğrencilerinin Türk Edebiyatı dersine ilişkin tutumları çeşitli
değişkenler ışığında incelenmiştir. Nicel araştırma yaklaşımıyla gerçekleştirilen bu
çalışmada ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Bu çalışma 2017-2018 eğitim -
öğretim yılında altı farklı okul türünde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma
grubunu 362‟si erkek ve 456‟si kız olmak üzere toplamda 819 öğrenci
oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Veyis (2015) tarafından
geliştirilen ilgi, önem, kaçınma ve bilgi alt boyutlarını barındıran toplamda 27
maddelik Türk Edebiyatı Dersine Yönelik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen
verilerin çözümlenmesi adına betimleyici istatistikler, bağımsız örneklemde t testi,
tek yönlü ANOVA ve Pearson Kolerasyon analizleri kullanılmıştır. Araştırmadan
elde edilen sonuçlara göre cinsiyet, okul türü, kitap okuma sıklığı, sosyal medyada
geçirilen süre, baba kitap okuma sıklığı değişkenlerinde anlamlı istatiksel farklar
bulunmuştur. Buna karşın kültürel etkinlik sayısı, anne kitap okuma sıklığı, anne
eğitim düzeyi, baba eğitim düzeyi, aile aylık geliri ve yetişilen kültür ve ortam
değişkenlerinde anlamlı istatiksel farklılıklar bulunmamıştır. Bunun yanında
öğrencilerin Türk Edebiyatı dersine yönelik tutumlarıyla Türk Edebiyatı akademik
başarısı ve genel akademik başarı arasında istatiksel anlamda bir ilişki olmadığı
sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda, öğrencilerin tutumlarının geliştirilmesi
açısından öğrencilerin sosyal medyayı daha bilinçli kullanması yönünde önlemlerin
alınması ve daha fazla kitap okumaya teşvik edilmesi gibi bazı önerilerde
bulunulmuştur.
