Abstract:
Araştırmanın amacı İngilizce öğretmenlerin öğretim ilke ve yöntemlerine ilişkin
görüş ve deneyimlerinin incelenmesidir. Bu bağlamda öğretmenlerin öğretim ilke ve
yöntemlerine ilişkin eğilimleri ve yetkinlikleri ile aldıkları hizmet öncesi eğitimin
öğretim ilke ve yöntemlerine etkisine ilişkin görüşlerinin incelenmesi de
amaçlanmıştır. Araştırma nitel yaklaşımlardan olgubilim desenine göre
tasarlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu İstanbul’da özel ve devlet okullarında
farklı kademelerde çalışan, kıdem ve eğitim durumlarına göre çeşitlendirilmiş 34
İngilizce öğretmeni oluşturmuştur. Araştırmada veriler uzman görüşü ile hazırlanmış
yarı yapılandırılmış görüşme soruları ile elde edilmiştir. Veriler içerik analizi
yaklaşımına uygun olarak analiz edilmiştir. Verilerin kodlanması, temaların
bulunması, kodların ve temaların düzenlenmesi, bulguların tanımlanması ve
yorumlanması aşamaları takip edilmiştir. Araştırmanın sonucunda, öğretmenlerin
derslerinde büyük oranda buluş ve sunuş yolu ile öğretim stratejilerini tercih ettiği
ortaya çıkmıştır. Uyguladıkları yöntem ve teknikler çalıştıkları kademelere göre
farklılık göstermesine rağmen öğretmenlerin büyük çoğunlukla öğrenci merkezli
yöntem ve tekniklerini tercih ettikleri tespit edilmiş. Öğretmenlerin genel olarak,
işbirlikli öğrenme, tartışma, soru cevap, düz anlatım vb. yöntemleri; beyin fırtınası,
eğitsel oyunlar, drama, kartopu, altı şapkalı düşünme, istasyon, münazara vb.
teknikleri kullanmayı tercih ettikleri belirlenmiştir. Öğretmenler, öğrenci merkezli,
bireysel farklılıkları dikkate alan, sağlıklı bir öğretmen-öğrenci ilişkisi olduğu
durumlarda derslerinden verim aldıklarını ifade etmiştir. İdari kısıtlamalar, eğitim
ortamındaki eksikler gibi nedenlerin ise dersin verimi düşüren önemli faktörler
olduğu öğretmenler tarafından dile getirilmiştir. Öğretmenlerin küçük bir kısmının
öğretim ilke ve yöntemlerine ilişkin kavramsal yanılgıları olduğu tespit edilmiştir.
Öğretmenlerin bir kısmının yeterli bir eğitim aldığını ancak birçok öğretmenin ise
öğretmenliği deneyim yolu ile öğrendiğini ve lisans ya da pedagojik formasyon
eğitimlerinin teori ağırlıklı olduğu ve öğretim elemanlarının olumsuz tutumlarından
dolayı yetersiz olduğunu belirtmiştir.
